Alweer een jaar voorbij!

Jeetje wat gaat de tijd toch snel. Alweer een jaar voorbij! Vanmorgen was het de bedoeling om bijtijds op te staan om de jaarlijkse oliebollen te bakken. Hier is echter geen met rotjes knallende jeugd, dus het werd ietsje later dan de bedoeling was. Maar het is goedgekomen zoals je ziet. De oliebollen zijn gebakken en inmiddels gekeurd door keurmeester Jan, die ze als 'lekker' heeft beoordeeld. De tafel is alvast gedekt met een papieren tafelkleed omdat we vanavond gaan gourmetten. Vanmiddag vlees en groenten snijden en nog een spelletje Monopoly, wij komen de dag wel door!


Rest mij nog om iedereen een héél goed en vooral gezond 2012 te wensen. Maak er wat van zou ik zeggen!

GELUKKIG NIEUWJAAR!!!

De groeten van Joachim....

Gisteren kwam Joachim even langs gewaaid. Gelukkig waren we op zijn komst voorbereid want Météo France had een weeralarm uitgevaardigd. Luiken dicht en kaarsen bij de hand dus. Gelukkig viel het allemaal erg mee. Een paar kleine stroom storingen, niet langer als een minuut of zo. Daar bleef het wel bij.
Een boom in de achtertuin vond het bezoekje van Joachim een stuk minder aangenaam. Deze zomer stond hij er al niet al te florissant bij en deze storm was duidelijk nèt even iets teveel van het goede. Toen we 's morgens naar buiten keken lag hij al gestrekt en wel met zijn wortels omhoog. Gelukkig de goede kant uitgevallen in het, nog altijd droogstaande deel, van het kleine meer.
Vandaag was de storm geluwd. Het was weliswaar koud en winderig maar met een fleece-trui en bodywarmer toog bosbouwer Jan aan het werk. De dunne takken verdwijnen naar de brandstapel en de wat dikkere delen gaan het houthok in waar ze mogen drogen om volgend jaar in de kachel te verdwijnen! Jan had het er vandaag in ieder al behoorlijk warm van gekregen!

Herfst of Lente?

Vandaag lijkt het wel lente! De zon schijnt uitbundig en inmiddels is het hier dik 20 graden. Mooi weer dus om eens een rondje door te tuin de doen na de afgelopen regenachtige dagen.

In het kleine meer, waar het waterpeil nog altijd schrikbarend laag is, liggen de graskarpers in het hoekje te genieten van het zonnetje. Sinds we ze hebben uitgezet in december 2009 zijn ze enorm gegroeid.

Ondanks de lente-achtige temperaturen is het toch duidelijk herfst zo blijkt een stukje verderop, waar paddenstoelen in allerlei kleuren en vormen tussen het gras opdoemen. Vandaag maar eens een foto genomen van een paar parmantige witte exemplaren. Het is eigenlijk ongelooflijk dat het over een ruime maand alweer kerst is, maar de hulst staat al in bloei. Of ze nog zo mooi in bloei staat tegen de tijd dat ik jaarlijkse kerststukje in elkaar knutsel betwijfel ik, dus neem ik er maar een foto van.

Zo wandel ik op mijn gemak door de tuin richting huis. Potje thee erbij en bloggen maar........

Koffie mèt: Bake-well taart

Begin deze maand vierden we feest: We wonen alweer 5 jaar in Frankrijk! Wat vliegt de tijd toch. We stonden even stil bij de veranderingen die we hier zagen gebeuren in die 5 jaar. De Aldi en de Bricomarché die nieuw zijn gebouwd in Rochechouart en waar we graag onze inkopen doen, mr. Bricolage in St. Junien die verhuisde van diverse aaneengeschakelde panden in de binnenstad naar een mooie grote winkel in de 'zône commerciale', LeClerc in La Rochefoucauld die verhuisde naar een véél groter pand aan de overzijde van de weg, een weg die inmiddels veel minder druk is dan vroeger omdat de nieuwe rondweg rond La Rochefoucauld klaar is en het vrachtverkeer zich niet meer door het stadje hoeft te persen..... Kortom zelfs hier op het platteland verandert er toch nog veel in een paar jaar!

We vierden ons jubileum met een zelfgebakken 'Bake-well taart' ofwel een Engelse jamtaart. Het recept is eenvoudig. Verwarm de overn voor op 180 graden. Bekleed de bodem van een kleine springvorm met bakpapier en vet de rand goed in met wat gesmolten boter. Meng 140 gram gemalen amandelen (hier verkopen ze dat in zakjes), 140 gram zachte roomboter, 140 gram (lichtbruine) basterdsuiker, 140 gram zelfrijzend bakmeel, 2 eieren en een theelepeltje vanille-extract in de keukenmachine tot een stevig deeg. Doe de helft in de springvorm. Schep hierop 3 à 4 eetlepels (stevige) jam, ik heb courgette-gemberjam gebruikt, maar je kunt er eigenlijk elke jam voor gebruiken. Schep de andere helft van het beslag er overheen en strijk glad. Bestrooi met 2 eetlepels amandelsnippers en bak ca. 50 minuten in de oven tot de cake bruin in en gaar is (een satéstokje even erin prikken om te controleren, het moet er droog uitkomen). Laat de taart in de vorm afkoelen en bestrooi voor het serveren met wat poedersuiker. Eet smakelijk!

Zij is niet dood, zij lééft!

Nee de titel slaat niet op mij al zullen jullie je wel afgevraagd hebben of alles wel in orde was hier. Anderhalve maand niet geblogd, schandalig! Nu is het zo dat het niet altijd meevalt om weer iets nieuws te vinden om over te schrijven. Toen ik half augustus een onderwerp had gevonden en een mooi plaatje had geschoten was ik dan ook van plan daarover te bloggen. Alleen vond de harde schijf van mijn computer het welletjes.............. Gelukkig had ik van de meeste bestanden een backup, maar helaas niet van de foto die ik had willen bloggen. Omdat we à la campagne wonen moest de nieuwe schijf via internet besteld worden en natuurlijk viel er net een feestdag in die periode dus duurde het een kleine week voor de nieuwe schijf werd bezorgd. Gelukkig heb ik mijn computer installateur in huis, maar dat neemt niet weg dat je toch een dag of 2-3 bezig bent om alles weer werkend te krijgen. Toen alles werkte bleek het niet stabiel en bij het zoeken naar het probleem ging het niet helemaal goed en konden we weer opnieuw beginnen. Toen was het bloggen inmiddels al een beetje uit mijn systeem verdwenen...... Tot het onderwerp van de blog zich weer liet zien en me een herkansing gaf voor de verloren gegane foto..........

Zoals jullie je wellicht herinneren hadden we in 2008 een aantal waterlelies meegenomen uit Nederland. Op een kleintje na in de hoek van het meer die echter slechts één keer een zielig bloemetje produceerde zagen we ze niet meer. "Alweer gesloopt door de ragondins" dachten we. Tot we deze zomer dus opeens een paar maal een roze bloem zagen deinen op het meer............. Zij is dus niet dood, zij lééft!

Appeltjes van eigen boom

Het is duidelijk dat de natuur dit jaar behoorlijk van slag is. Door de enorme warmte en droogte in het voorseizoen was de sla al doorgeschoten voor we het wisten en door de kou en de regen van de afgelopen weken hangen de tomaten nog groen aan de planten. Over de bonen hebben we echter niet te klagen, vorige week heeft Jan 21 halve liter potten ingemaakt en voor vandaag staan er nog eens twee emmers te wachten in de keuken. En de appels lopen zwaar voor op schema. Toen Jan van de week zijn inspectierondje deed waren de wespen al aan de Elstar begonnen en dat is een teken dat we rap moeten plukken! Een maand eerder dus dan verwacht. Gelukkig waren de meeste appeltjes nog niet door de wespen aangetast. Dat er van zo'n klein boompje zoveel appels kunnen komen verbaast ons nog steeds (zie onder) De lelijkste exemplaren zijn alvast verwerkt in een appelcake en er zullen er ook nog wat in chutney en jamrecepten verdwijnen. Tenslotte hebben we nog meer appelbomen..... De mooiste exemplaren hebben echter een plaatsje op de fruitschaal gekregen (maar niet voor lang!)

Koffie mèt: Courgettecake met kokos

Vorig jaar hadden we wel courgettes, maar was de oogst lang niet zo overvloedig als het jaar ervoor. We hoefden dus niet op zoek naar nieuwe recepten. Dit jaar produceren de courgettes echter weer volop. Op zoek naar een cakerecept vond ik deze courgettecake met kokos. Hoewel het recept niet helemaal klopt (de kokos uit de ingrediëntenlijst wordt nergens toegevoegd en olie en suiker mixten bij mij niet 'schuimig') werd het toch een zeer smakelijke cake! Een echte aanrader dus. De hoeveelheid beslag is voor een grote cakevorm die je tot de helft vult. Inmiddels ben ik met andere smaakvarianten aan het experimenteren.  Mocht je het recept willen maken volg dan het het oorpronkelijke recept met de volgende aanpassingen: Klop de eieren schuimig met de (vanille)suiker en kaneel. Voeg daarna de olie toe en daarna het meelmengsel. Mix daarna de courgette en de kokos door het beslag. Ik heb het overigens 'gewoon' allemaal met de mixer gedaan en het is een prima cake geworden! Eet smakelijk!

La Sécheresse

Terwijl ik dit typ miezert het een beetje. Niet dat we daar veel aan hebben, want het is hier droog, véél te droog. Ons kleine meer staat bijna droog (foto 1), slechts een klein laagje water rest er nog voor de overgebleven vissen. Elke avond komt 'la Sécheresse' in het regionale journaal wel aan bod. De enorme droogte en met name de gevolgen voor de boeren. Het gras groeit niet meer en is bruin-geel van kleur (foto 2). Voor ons is dat niet zo erg, want dat betekent dat we nauwelijks hoeven te maaien. Maar voor de boeren die in deze tijd van het jaar hooien betekent het domweg een tekort aan veevoer voor de komende winter en dat niet alleen, de koeien hebben in de wei nu ook nauwelijks iets te eten! Veel boeren zijn daarom al overgegaan tot het verkopen van (een deel) van hun vee. Maar dat betekent dat ze tegen een slechte prijs, hun nog niet volledig vetgemeste dieren, moeten verkopen. Vanuit het noorden van het land werd hulp aangeboden in de vorm van gratis balen hooi. Alleen de transportkosten waren een groot probleem, maar gisteren hoorden we op de radio dat er een accoord is met de spoorwegen over het transport van de hooibalen tegen een schappelijke prijs.

Inmiddels zijn er door de Préfectuur ook maatregelen afgekondigd. We mogen overdag niet meer sproeien, de auto niet meer wassen en dergelijke. En het is pas begin juli, de èchte warme droge zomerperiode moet eigenlijk nog beginnen.......

'Tsjuutenie'

Gesprekken met Fransen gaan al snel over eten. In de lente over 'pissenlit', de jonge bladeren van de paardenbloem die als salade worden gegeten. In de zomer over tomaten en courgettes. In de herfst over kastanjes rapen en paddestoelen zoeken in het bos. 's Winters wordt er nagedacht en geconverseerd over het kerstdiner en de kwaliteit van 'les huîtres' die met oud- en nieuw worden geconsumeerd. Ook in de plaatselijke kapsalon gaat het gesprek al snel over voedsel. De vorige eigenaresse van de kapsalon vertelde op een gegeven moment dat haar Engelse kapster haar 'tsjuutenie' had laten proeven en dat was haar goed bevallen, dus was ze nu zelf 'tsjuutenie-recepten' aan het uitproberen. Het duurde even voor het muntje viel en we begrepen dat ze het over 'chutney' had......!

Sindsdien hebben wij het ook steeds over 'tsjuutenie'. Gisteren heb ik kruisbessenchutney gemaakt. Vorig jaar heb ik de kruisbessen verwerkt in jam en dat was goed bevallen, alleen de jamvoorraad is nog behoorlijk groot en er komt ook nog een grote hoeveelheid aalbessen aan. Dus heb ik dit jaar gekozen voor chutney. Geweckt dus lang houdbaar! Alleen of het lekker is dat weten we pas over een maand of drie, want voor chutney geldt dat de smaken enige tijd in moeten trekken..........

Koffie mèt: Kersencake

Toen ik de luiken opende bij thuiskomst zag ik het al: De kersen waren rijp! De oogst was niet zo heel erg groot dit jaar, ongeveer 2 kilo. Vorig jaar hing er veel meer in de bomen, maar toen waren de meeste kersen beschimmeld door het natte weer. Helaas lukte het niet om de kersen allemaal te plukken, sommige hangen gewoon veel te hoog! Hebben de vogeltjes ook nog wat zullen we maar denken.......

Een deel van de kersen heb ik verwerkt in een kersensaus die heerlijk smaakte over de yoghurt. Een ander deel heb ik 'gewoon' als toetje gegeten en voor de rest heb ik snel even gekeken op de site van Arden of er wellicht een recept te vinden was voor een kersencake of iets dergelijks. Ik werd niet teleurgesteld! Al snel vond ik wat ik zocht. Een echte aanrader want de cake smaakt heel lekker! Het recept vind je hier.

De retour

Het is alweer een hele tijd geleden dat ik geblogd heb. Druk met van alles en nog wat, geen inspiratie..... je kent de smoezen allemaal wel. In de tussentijd zijn we ook een paar dagen naar Nederland geweest. Op de heenreis adviseerde onze 'Mien' om de randweg bij Parijs af te gaan i.v.m. een file. Helaas miste Jan daarna een aanwijzing en kwamen we in de stad terecht (Oeps!). Daar was hij niet blij mee. Gelukkig kwamen we er wel weer uit, al was het dan met een halfuur vertraging. Neemt niet weg dat we stipt om zes uur 's avonds (de tijd die we gezegd hadden) de auto voor de deur parkeerden bij Jan's moeder.

Uiteindelijk reden we afgelopen zaterdag weer met een volgeladen auto huiswaarts. Het plaatje ziet er inmiddels bekend uit: veel boeken & tijdschriften, pindakaas, fritessaus, drop, bakblikken voor de BBM enz. enz. We kunnen er weer even tegen!

Bermboeketje

Ieder voorjaar schieten de wilde bloemen met een enorme vaart omhoog in de bermen. Tijd dus om een 'bermboeketje' te plukken. Voor wie nu denkt dat ik ze beter kan laten staan in de natuur: Over een paar dagen komt de departementale maaimachine langs om de bermen te maaien en ligt de bloemenpracht geknakt en verlept aan de kanten van de weg. De redenen voor de drastische maaibeurten zijn de verkeersveiligheid en het voorkomen dat zich ongedierte schuilhoudt in het hoge gras. Hoewel de bermen er wellicht 'onschuldig' uitzien weten we dat er slangen in wonen. Hoe korter het gras dus, hoe beter!

Paaskoffie mèt: Sneeuwster

Het zat al enige tijd in mijn hoofd om eens een sneeuwster te bakken. Pasen leek me dè gelegenheid bij uitstek om het eens te proberen. Gisteren heb ik dus het deeg gebakken, maar eerlijk gezegd zag het er een beetje raar en plat uit. Een volgende keer gebruik ik mijn eigen basisrecept dat ik ook gebruik voor de verjaardagstaart van Jan, dat geeft een stuk luchtiger gebak! Vanmorgen heb ik taart opgemaakt met stijfgeslagen slagroom en advocaat. Het uiteindelijke resultaat was zeker niet onaardig en onsmakelijk, maar met een luchtiger basisgebak was het perfect geweest. Alleen wist Jan de advocaat niet zo te waarderen. Heb ik dan toch een alcoholische versnapering gevonden die hij niet lust? Met een dot jam in plaats van advocaat zal het ook wel lekker zijn lijkt me zo. Dat proberen we dan nog wel eens uit!

Koffie mèt: Cake met pruimen-vanillekaas

Er werd me al gevraagd of ik niets lekker meer bak bij de koffie de laatste tijd..... Inderdaad heeft het bakken een beetje te lijden gehad onder het geklus in de bijkeuken. Jan is de laatste tijd steeds in de weer geweest met het aanmaken van lijm en voegmiddel en moest daarvoor regelmatig in de keuken zijn om water te pakken en gereedschap af te spoelen. Als ik daar dan net met een beslagkom sta te goochelen of deeg probeer uit te rollen sta ik natuurlijk gigantisch in de weg. Bovendien zijn lijm- en cementkorrels niet echt smakelijk in je deeg, dus hebben we een tijdje overleefd op gekochte speculaas e.d. Deze week was Jan aan het slopen in de bijkeuken dus was het aanrecht weer 'mijn recht'!

Omdat ik in nog veel potten pruimen-vanillekaas heb staan in de berging besloot ik eens te experimenteren met een recept van Arden. In plaats van vruchten heb ik theelepeltjes pruimen-vanillekaas in het deeg laten zakken. Voor wie niet weet wat vruchtenkaas is: De beste omschrijving is die van een hele dikke jam. De vruchtenmoes laat je uitlekken, het opgevangen sap drink je op of je maakt er gelei van en van de dikke brij die overblijft maak je een 'luxe' jam , in dit geval dus van pruimen en vanille. Deze jam combineert erg lekker met de cardemom in de cake. In plaats van pruimen-vanillekaas kun je natuurlijk ook een gekochte luxe jam gebruiken, bijvoorbeeld een pruimen- of abrikozenjam. Eet smakelijk!

Project 2011: Bijkeuken (4)

Vanmorgen was het dan zover. De rails voor de planken waren bevestigd en de planken op maat gezaagd. Nu kon de apparatuur op het plateautje worden getild. We hadden eigenlijk verwacht dat we een truukje zouden moeten verzinnen om de wasmachine 15 cm op te tillen, maar het is zowaar gelukt zonder al te veel inspanning. Jan aan de ene kant en ik aan de andere kant. Voor alle zekerheid hadden we een verhuisdoos over de rand gelegd om te voorkomen dat we de rand van de tegels zouden beschadigen, maar 1-2-3 en hop daar stond hij al! Nadat Jan de afvoerslang had bevestigd kon de wasmachine op zijn plek geschoven worden en daarna was de droger aan de beurt. Die weegt een stuk minder, maar is alleen wat onhandiger beet te pakken, maar ook dat was met zijn tweeën een fluitje van een cent. Na het installeren van de afvoerslang en het waterpas afstellen van de apparaten kon het werkblad op zijn plaats worden gelegd en daarna de planken boven het werkblad. We hebben gekozen voor een railsysteem omdat we bij het vervangen van één van de apparaten natuurlijk wel het werkblad gemakkelijk verwijderd moet kunnen worden.
Over de elkaar kruisende planken van het railsysteem zijn wat harde woorden gevallen. Volgens Jan kan alleen een vrouw zoiets onzinnigs verzinnen en hou je er alleen maar loze ruimte aan over. Je ziet dat het met die loze ruimte uiteindelijk wel meevalt omdat er altijd wel wat kleine dingetjes zijn die op die plek passen.
In de oude Vegla potten zitten de sokkensorteerders, de wasbollen, de reserve-maatschepjes en de reserve knijpers. Om in te maken zijn ze eigenlijk niet meer geschikt, maar ik vond het toch ook zonde om ze weg te gooien vooral omdat ze gemaakt zijn in de Vereenigde Glasfabrieken te Schiedam waar mijn overgrootvaders nog hebben gewerkt. Voor het decoratief en stofvrij opbergen van wat spulletjes zijn ze echter nog prima geschikt.
Helemaal af is het allemaal nog niet. Er moet nog een plank komen boven de glazen potten, maar die loopt straks door tot over het garderobe-deel en dat is nog niet zover. Jan is nu druk de vloertegels aan het slopen zodat hij daarmee verder kan. (wordt dus vervolgd)

Project 2011: Bijkeuken (3)

Inmiddels zijn de muren rond het plateautje en het plateautje zelf betegeld. Jan is nu bezig met het plaatsen van de planken die boven de apparaten moeten komen zodat de wasmachine en de droger straks meteen op hun definitieve plaats gezet kunnen worden. Het probleem waar hij tegenaan loopt is natuurlijk dat deze opdrachtgeefster wel 'gewoon' wil kunnen wassen tijdens de verbouwing! Voor het tegelen van de wand achter de waterleiding moest de waterleiding natuurlijk gedemonteerd worden, dus vorige week kon ik drie dagen niet wassen. Dat is nog wel te overzien, maar veel langer moet het niet duren. Het is dus een beetje 'creatief' klussen. Als de apparaten straks op hun plek staan kan de rest van de muren betegeld worden en de vloer. Het zal echter van de week nog een krachttoer worden om de wasmachine op het plateautje te krijgen, want zo'n apparaat weegt als dieplood. Maar het komt vast wel goed. Afgelopen week was het overigens heerlijk 's zomers weer. Tussen het klussen door was het dus goed toeven op het terras zoals je kunt zien:

Si j'étais Président.....

Elke dag komt de Président voorbij. Nee, niet Nicolas Sarkozy natuurlijk, maar een tankauto van zuivelfabrikant 'Président'. Al een tijdje probeer ik een foto te maken, maar ik ben telkens niet snel genoeg. Vanmorgen lukte het min of meer omdat de chauffeur even moest stoppen om af te slaan.

Er rijdt hier nog zo'n tankwagen rond maar dan van het merk 'Tartare'. Als we wel eens met de buurman staan te praten en we zien in de verte het gevaarte naderen kijken we eerst even welke van de twee het is. Voor de Président gaan we niet opzij. Die slaat rechtsaf. Maar voor de 'Tartaar' maken we benen, gauw de berm in want die slaat linksaf, precies daar waar wij staan te 'buurten'.

De auto van de 'Président' maakt dat Jan en ik altijd meteen het bekende liedje van Gérard Lenorman beginnen te zingen. Ik vond een leuke versie met Nederlandse ondertitels op Youtube:

Project 2011: Bijkeuken (2)

Na passen, meten èn zweten om de cellenbetonblokken op maat te krijgen ligt er nu een mooi plateautje van 15 cm hoog. De kieren zijn opgevuld met pur. Nu kunnen de tegels dus worden uitgezet op de achterwand. Daartoe heeft klusser Jan zich uitgerust met een nieuw speeltje dat ervoor moet zorgen dat de tegels kaarsrecht op de niet zo kaarsrechte muur komen.

Nadat de muur is behandeld met een speciale primer (die je uiteindelijk niet ziet maar véél duurder is dan de tegels die je naderhand wèl ziet) kan met tegelen worden begonnen. (Wordt vervolgd)

Erfelijk belast ofwel van wie zou ze het hebben?

Zoals de meesten wel weten ben ik een fanatieke genealoog. Om de stamboom wat op te leuken zoek ik dan ook naar oude foto's in de albums van familieleden en doorzoek ik oude kranten die online staan in de hoop iets van mijn gading te vinden. Niet van iedere voorouder valt iets wetenswaardigs terug te vinden. Soms ben je al blij dat je een beroep weet, zeker als het gaat om gegevens van vóór 1811. En steevast maak ik grapjes over wat ik tegenkom.
Zo heb ik een voorvader die biersjouwer was. Nu, ik heb heel wat kratjes van de supermarkt naar huis 'gesjouwd'. Mijn timmermansoog heb ik van mijn overgrootvader en ook de bakkerskwaliteiten moet ik van een aantal voorouders hebben geërfd.

Nu heb ik ook altijd, dat als er een ook maar een klein plasje opgevroren is 's winters, dat ik onderuit ga, tot grote hilariteit van Jan. Mijn vader had dat ook. Gingen we naar het ijs op de Vlaardingse Vaart lag hij al op zijn snufferd voor we er waren. Gisteren vond ik een berichtje in de Nieuwe Gorinchemse Courant van 27 januari 1881. Het betreft de opa van mijn oma van vaderszijde:

Het is duidelijk dat ik er gewoonweg niets aan kan doen. Ik ben gewoon erfelijk belast en weet nu tenminste waar het vandaan komt.......

Project 2011: Bijkeuken

Naast de keuken bevindt zich een pijpelaatje van 2.65 m. lang en 1.50 m. breed. Deze kleine ruimte heeft  maar liefst drie functies: 1) Garderobefunctie, 2) Was- en strijkruimte, 3) Afvalscheidingscentrum (papier/glas/karton-plastic). Inmiddels is er een ontwerp gemaakt en zijn we aan het schuiven gegaan met de wasmachine en -droger. Het lastige is dat tijdens de werkzaamheden het wassen en drogen wel door moet kunnen gaan natuurlijk, dus het is een beetje 'creatief' omgaan met de beschikbare ruimte.

Uiteindelijk komen de wasmachine en -droger tegen de achterwand op een plateautje zodat ik niet zo heel erg diep meer hoef te bukken. Daar boven komt dan een plank om wasgoed op te kunnen vouwen en te kunnen strijken. Een plank ietsje hoger is dan bedoeld om het gevouwen wasgoed tijdelijk op te kunnen leggen en aan de linkerkant komen dan een paar plankjes om o.a. wasmiddel/knijpers/sokkensorteerders e.d.op te bergen.

In het midden komt de 'garderobefunctie'. Bovenin een plank om dozen met petten-mutsen en sjaals op te bergen, daaronder een paar garderobe haken en een schoenenrekje. Helemaal voorin komt dan een kast met (opvouwbare)kratten voor het afval. Dat is handig meenemen in de auto omdat ze na het legen weinig ruimte innemen in de kofferbak. Rechts komen dan de wasmanden. Als het goed is past het allemaal precies.

Uiteraard moet alles opnieuw betegeld worden, want hoewel het er op het eerste gezicht wellicht aardig uitziet heeft de vorige bewoner duidelijk nog nooit van voegen gehoord. De tegels zijn 'koud' tegen elkaar aangelegd. Omdat de muren en de vloer niet helemaal recht zijn zitten er zo hier en daar dus 'rare' spleten waar gemakkelijk vuil in komt en wat dus bijna niet schoon te maken is.

Wordt vervolgd.

Koffie mèt: Chocolade-sesam koekjes

Dit recept komt uit een tijdschrift waarvan ik de naam niet meer weet. Helaas ontbrak de temperatuur waarop de oven ingesteld moest worden, dus heb ik zelf maar wat verzonnen. Gelukkig zijn de koekjes goed gelukt en erg lekker (althans dat vind ik, Jan heeft het niet zo op chocolade dus hij zal blij zijn als ze op zijn).

De koekjes zijn erg gemakkelijk te maken. Ik heb alleen de hoeveelheden uit het originele recept gehalveerd omdat het anders wel heel erg veel koekjes werden. Nu had ik er ongeveer 15. Hier volgt het recept:

Ingrediënten:

* 75 gram zachte boter, * 112 gram witte basterdsuiker, * 1 ei, * 125 gram zelfrijzend bakmeel, * 100 gram pure chocolade in stukjes, * 40 gram geroosterde sesamzaadjes.

Klop de boter met de suiker zacht en romig en klop dan het ei erdoor. Spatel vervolgens het bakmeel erdoor en voeg de chocola en 25 gram van de sesamzaadjes toe. Laat het deeg in de koelkast opstijven (ca. 30 minuten).

Verwarm de oven voor op ca. 200 graden en haal het deeg uit de koelkast. Bekleed een bakplaat met bakpapier of leg er een bakmatje op. Rol het deeg erop uit tot een vierkante plak van ca. 1/2 cm dik. Omdat het deeg nogal plakkerig is heb ik een velletje folie op het deeg gelegd en daar de deegroller overheen gerold. Strooi de rest van de sesamzaadjes over het deeg en bak de deegplak in het midden van de oven in ca. 20-25 minuten goudbruin en gaar. Snij het deeg direct uit de oven in stukken en laat deze op een rooster afkoelen. Eet smakelijk!

Echte 'Hollandsche' Chinees!

We zijn dol op Chinees eten. In Nederland haalden we dan ook regelmatig een maaltijd bij het restaurant in ons dorp en bij de supermarkt konden we terecht voor loempia's of broodjes baopao voor een makkelijke lunch. Een afhaalchinees is hier echter niet in de buurt en hoewel je wel een soort loempia's kunt kopen (nems) smaken die toch niet hetzelfde als in Nederland. Broodjes baopao hebben we alleen nog maar in de 'grote' supermarkten gezien in de wat grotere plaatsen en daar komen we vrijwel nooit. We maken altijd veel zelf, óók loempia's (Jan) en broodjes baopao (ik). Maar soms is het fijn om het 'gewoon' te kunnen kopen...........

Vorige week was het bij de Lidl 'Chinese week' mèt echte loempia's (uit Nederland) en ditmaal voor het eerst: broodjes baopao (jawel ook uit Nederland). We zijn dus bijtijds op pad gegaan met de koelbox achterin. We hebben niet de gehele voorraad opgekocht, maar het vriesvak is toch weer aardig gevuld. Voorlopig kunnen we er weer tegen!

Koffie mèt: Koekjes met noten van eigen bodem

Afgelopen herfst hadden we voor het eerst oogst van al onze notenbomen. Weliswaar was de walnotenoogst nog zeer bescheiden met twee stuks, het begin was er. De twee walnoten zijn samen met wat amandelen en hazelnoten als garnering gebruikt op deze notenkoekjes die gemaakt zijn van een simpel zanddeeg dat als een rol enige tijd in plastic folie in de koelkast heeft gelegen. Daarna is de zijkant van rol ingesmeerd met losgeklopt ei en door wat krokant gerold. Vervolgens is de rol in plakjes gesneden, de bovenkant bestreken met wat losgeklopt ei en gegarneerd met de noten. In de voorverwarmde oven op ca. 190 graden bruin en gaar bakken in ca. 15-20 minuten. Eet smakelijk!

Leven boven onze stand ;-)

We leven ver boven onze stand. Qua temperatuur dan wel te verstaan. Het is hier al een paar dagen zonnig, droog en warm voor de tijd van  het jaar. Middagtemperaturen van dik 15 tot wel 18 graden zijn zelfs voor hier uitzonderlijk in januari. We klagen niet, dat begrijpen jullie denk ik wel. Maar we maken ons wel een beetje bezorgd. Want met dit weer denken veel bomen en beestjes dat de winter alweer voorbij is. Als we langs de rand van het water lopen springen de kikkers alweer voor je voeten weg, hagedisjes liggen zich alweer op te warmen op het terras en de knoppen aan de fruitbomen worden steeds dikker en beginnen zelfs al gekleurde puntjes te vertonen. En dat laatste is veel te vroeg. We weten uit ervaring dat het maart en april nog kan vriezen. Twee jaar geleden toen de februari maand erg zacht was vroor de bloesem eind april kapot. En zonder bloesem geen fruit, zo simpel is dat. Vorig jaar hadden we weliswaar een lange strenge winter, maar toen het voorjaar eenmaal begon zette het zachtere weer ook meteen door.

Maar aangezien we het weer niet kunnen beïnvloeden genieten we er maar van. In la Buzatière staat een hazelaar al mooi in bloei. In de omgeving zijn diverse wandelroutes uitgezet maar de bordjes waren in de loop der tijd opgegaan in de natuur, dus het was af en toe onduidelijk hoe een route nu precies bedoeld was. Recentelijk zijn er echter nieuwe bordjes verschenen zoals je kunt zien. Nu blijven we tenminste op het rechte pad ;-)

Aanvullen linnenkast

Vorig jaar heb ik geen gebruik gemaakt van de goedkope aanbiedingen in linnengoed die hier altijd begin januari zijn. De afgelopen maanden heb ik echter veel badhanddoeken af moeten schrijven omdat ze werkelijk flinterdun werden of begonnen te scheuren. Niet zo raar, want de meeste waren inmiddels bijna 15 jaar oud. Dit jaar was het dus zaak om weer tijdig bij de winkels te zijn. In de reclameblaadjes had ik iets gezien bij LeClerc, dus vanmorgen eerst even op het internet gekeken of ze wel open waren, want we weten dat ze 'ergens' begin januari gesloten zijn i.v.m. inventarisatie. Volgens de site zou de winkel gewoon open zijn dus gingen we welgemoed op weg. De parkeerplaats was echter wel vrij stil. En ja hoor: gesloten wegens inventarisatie. Tsja, waarom zou je de juiste informatie op je site zetten. Klanten moet je tenslotte vooral niet informeren.....

Op naar de Carrefour dus. Weliswaar had ik niet echt veel in hun catalogus gezien, maar LeClerc had echt even afgedaan. Bij de Carrefour wachtte een aangename verrassing. In tegenstelling tot het aanbod in de catalogus waren er wel mooie handdoeken in de juiste kleuren en ook nog eens voor een leuke prijs. Zo kwamen we dus toch nog met de geplande hoeveelheid nieuwe badhanddoeken thuis. Als die gewassen zijn kunnen de oude handdoeken verkast worden naar de sopdoekenmand voor de laatste fase in hun leven...........

Een smakelijk uiteinde en een mistig begin

Zoals vrijwel iedere oudejaarsavond stond de steengrill op tafel. In de maanden voorafgaand hou ik er bij het kopen en invriezen van de vleesaanbiedingen al rekening mee. De mooiste magere stukjes gaan dan in  aparte zakjes in de vriezer zodat we geen last hebben van de dure vleesprijzen in december en het bovendien weinig tijd vergt om op oudejaarsdag de schoteltjes te vullen. Halverwege het jaar hadden we ook een zakje Coquilles St. Jacques meegenomen uit de aanbieding, want die zijn heel erg lekker op de steengrill. 's Morgens heb ik een paar aardappels halfgaar gekookt om in plakjes te snijden en een eenvoudig broodje gebakken in de BBM. Kleine sneetjes brood kunnen we namelijk met wat kaas onder het grillelement zetten. Jammie! Een gesneden ui, wat prei, champignons en paprika en wat zelfgemaakte sausjes en we hadden een smakelijke en betaalbare maaltijd.
Toen we wakker werden vanmorgen was het behoorlijk mistig.Toch hebben we even een ommetje gemaakt. We hadden ons tenslotte voorgenomen om wat vaker een rondje te doen.......;-)