Pas de pénurie

De vraag bereikte ons van bezorgde vrienden en kennissen of het allemaal wel goed gaat hier in Frankrijk met al die stakingen en blokkades. Eerlijk gezegd horen en zien wij ook van alles op de radio en de televisie, maar als je zo teruggetrokken leeft als wij heb je er weinig last van. We hoeven niet naar ons werk, dus last van blokkades hebben we niet. Met een tank benzine kunnen we wel tot 1 1/2 maand doen als we alleen rijden voor de boodschappen en we hadden uiteraard een volle tank toen de onrust begon. We hebben geen kinderen dus geen last van stakende schoolbussen en onderwijzend personeel.  De dichtsbijzijnde bushalte is hier dik 6 km vandaan dus stakend openbaar vervoer treft ons ook niet. Het huisvuil is tot op heden keurig opgehaald en zou dat niet het geval zijn dan hebben we een grote brandstapel..... Ook de postbode komt 'gewoon' elke dag, weliswaar komt de post met wat vertraging door, maar het komt, dus niets aan de hand.

Vanmorgen schoot ik dit plaatje van de benzinepomp bij de plaatselijke Intermarché. Wel drukker als normaal want iedereen probeert z'n tank vol te houden. Maar geen lange wachtrij. Hier is het dus rustig. Pas de pagaille, pas de pénurie. (Geen rotzooi, geen schaarste).

Ouderwetsche snoeperijen

Sinds er iets aan de blog veranderd is krijg ik de plaatjes niet meer zó geplaatst als ik zou willen. Het is dus een beetje een gepruts de laatste tijd. Oók een gepruts, een kleverig gepruts was het karweitje van vanmorgen. Een paar weken geleden had Jan de kweeperen geoogst. Dat zijn die rare knobbelige vruchten die je op de eerste foto in het mandje ziet liggen. Kweeperen, kun je, net als stoofperen, niet rauw eten. Je moet ze eerst koken en kunt er vervolgens jam of compôte van maken òf snoepjes. Nu had ik er al een aantal potten jam van gemaakt en compôte eten we niet zoveel, dus was het ditmaal tijd voor het snoepgoed experiment! Gelukkig verkochten ze vorige week bij de Aldi grote bakblikken voor weinig, want na het inkoken tot een superdikke brei in de jampan moet de massa natuurlijk wel ergens in af kunnen koelen om op te stijven. Na een week in het bakblik (op wat bakpapier om het er gemakkelijk uit te kunnen tillen en beschermd door een schone kussensloop tegen het stof) was het vanmorgen zover, de stijve brei kon in stukjes worden gesneden en door de poedersuiker gerold. Het recept zegt vervolgens dat je de snoepjes in een blikje moet bewaren. Voor dat doel had ik er dan ook een paar bewaard en schoongemaakt. Komende winter heb ik dus elke middag een paar zelfgemaakte snoepjes voor bij de thee!

Koffie mèt: Dronken appelcake

Een paar dagen geleden kwam ik op de site van Arden weer een recept tegen waarvan ik vond dat het er zeer smakelijk uitzag. Bij het lezen van de ingrediënten kon ik de cake al bijna proeven! Gelukkig had ik alles in huis, dus kon ik meteen aan de slag. Het resultaat mag er inderdaad wezen. Gemakkelijk te maken, fraai om te zien, eenvoudig in mooie punten te snijden -kortom een recept om vaker te bakken! Als je het recept ook eens wilt proberen, klik dan hier

Vayres is niet ver..........

Het plaatsje Vayres [spreek uit Vèr] ligt hier maar een paar kilometer vandaan. Het is een alleraardigst dorp met nog geen 850 inwoners. Toch kent het dorp een aantal winkels, een postkantoor, een restaurant, 2 (!) bakkers, een kleine supermarkt, een dokter en een apotheek. Omdat de dokter in Vayres ons niet beviel zijn we overgestapt naar een dokter in het iets verderop gelegen St. Mathieu, maar de apotheek, waar de twee vriendelijke dames vaak wel tijd hebben voor een praatje, zijn we trouw gebleven.

Vanmorgen moesten we er even naar toe om wat medicijnen op te halen en omdat het zulk lekker weer was besloten we om een wandelingetje te maken door het dorp.We begonnen bij de keurig gerestaureerde kerk.

Aan de andere kant van de kerk op het pleintje voor de kerk zijn wat fraaie bloemversieringen te bewonderen. Als we onze weg vervolgen door een paar nauwe straatjes komen we bij  de overdekte wasplaats. Vrijwel ieder Frans dorp hier in de omgeving heeft zo'n wasplaats, maar ze zijn lang niet altijd overdekt. De wasplaats hier in Vayres is ook fraai gerestaureerd en de wasborden staan klaar. Het is dat er erg weinig water in het bassin staat, anders konden we zo aan de slag!

Bij het verlaten van de wasplaats kwamen we nog dit bouwwerkje tegen waarop Jan opeens opmerkte: "Verhip loop ik op de Efteling?" En inderdaad het heeft wel iets weg van zo'n Anton Pieck-achtig bouwsel.....

Koffie mèt: Perencake met kokos

Inmiddels wonen we al weer vier jaar 'Aux Lilas' of zoals we zelf zeggen 'op de Lil'. De tijd vliegt voorbij en dat is een goed teken,want dat betekent dat we ons niet vervelen. De fruitboompjes die we geplant hebben doen het, op een enkeling na, goed en dat betekent dat we dit jaar een aardige oogst Conférence peren hebben, die nu allemaal tegelijk beginnen te rijpen. Omdat we de laatste lege inmaakpotten willen bewaren voor de 2 emmer met stoofperen die we geoogst hebben moeten de handperen dus niet alleen zó worden gegeten, maar ook wat creatief worden verwerkt. Zo verdwenen er een stuk of 5 in deze perencake met kokos.

Het recept komt uit een hele oude Tip uit de jaren '70 en het origineel werd eigenlijk gemaakt met ananas. Maar omdat Jan geen ananas lust had ik het recept nog maar één keer eerder gemaakt om met een verjaardag uit te delen aan mijn collega's een aantal jaren geleden. De cake viel erg in de smaak en toen ik het recept van de week weer eens tegen kwam vroeg ik me af hoe de combinatie met peren zou zijn in plaats van met ananas. Ik kan jullie alvast verklappen dat het eindresultaat erg smakelijk was!

Het recept:

Oven verwarmen op 200 graden. Bakvorm van 25 x 30 cm goed invetten. Mijn bakvorm was 25 x 25 waardoor de cake iets hoger is uitgevallen dan in het oorspronkelijke recept. De bodem heb ik bedekt met bakpapier dat ik iets heb laten overhangen zodat de cake gemakkelijk uit de vorm kan worden getild.

Klop in een kom 2 eieren met 225 gram suiker schuimig en voeg 1 1/2 dl water en 300 gram zelfrijzend bakmeel toe. Roer dit tot een glad beslag en giet dit in de bakvorm. Bak de cake in het midden van de oven in ca. 20 minuten goudbruin en gaar.

Schil in de tussentijd 5 Conférence peren, verwijder de klokhuizen en snij het vruchtvlees in kleine blokjes, laat ze in een zeef uitlekken.

Doe 2 eetlepels boter in een steelpannetje en laat deze zachtjes smelten. (niet bakken!) Voeg hier 1 ei, 50 gram suiker, 1 zakje vanillesuiker en 150 gram kokos aan toe en roer dit tot een gelijkmatige massa. (Omdat mijn bakvorm iets kleiner was, had ik iets teveel van deze 'topping', 100 gram kokos had in mijn geval waarschijnlijk ook genoeg geweest)

Haal de cake uit de oven (oven aanlaten!), verdeel de perenstukjes erover en hieroverheen het kokosmengsel. Zet de cake in het midden van de oven en laat de kokos goudbruin kleuren (ca. 5 à 10 minuten). Laat de cake in de vorm afkoelen en snij daarna in vierkante stukken.

Eet smakelijk!