Zitkussentjes

Van mijn moeder had ik een mooie lap blauwe stof meegekregen en het plan was om daar kussenhoesjes van te maken voor de eethoek. We hebben namelijk van die houten stoelen met rieten zitting waar je, als je er lang op zit een wat pijnlijk achterwerk van krijgt. Ooit hadden we twee kussentjes gekocht, maar die hadden  al lang hun beste tijd gehad. Bovendien lagen er nog twee oude hoofdkussens en diverse oude dekbedhoezen die best hergebruikt konden worden. De afgelopen weken was het bijzonder warm weer, dus dat nodigde niet zo uit tot een naaiklus, maar vandaag was het voor de verandering niet zo heet. Van een oude dekbedhoes werden eerst 6 kussensloopjes genaaid die werden opgevuld met de vulling van de oude hoofdkussens, de twee oude, in stukken geknipte kussentjes en stroken van een andere oude dekbedhoes. Daarna werden van de blauwe stof hoesjes genaaid die aan de onderkant open zijn met een overlappende sluiting zodat ze gemakkelijk gewassen kunnen worden. Uiteindelijk bleef er een klein stukje stof over, nog net genoeg voor een tafellopertje.....

Doe mij maar een ijswater.....

We hadden onszelf een nieuwe (Amerikaanse) koelkast beloofd als de keuken klaar zou zijn. Zo een die  ijsblokjes levert en koud water tapt. Het model hadden we al uitgezocht, het was alleen nog wachten op een leuke aanbieding. Die kwam half juni dus werd de koelkast besteld. We moesten even geduld hebben want de levering werd voorziening vanaf 11 juli.....
Het proces verliep vlekkeloos. Op 10 juli ontvingen we een mail van de leverancier dat de koelkast zou worden geleverd en dat de vervoerder contact met ons op zou nemen. Dat gebeurde twee dagen later. Op de vraag of we op een verdieping woonden of op de begane grond kon ik de bezorger gerust stellen dat het begane grond was zodat hij beloofde meteen de volgende dag al te komen. Dat was vorige week vrijdag. Kun je je voorstellen, een koelkast van 120 kilo die door 1 bezorger wordt afgeleverd? Het gebeurde zonder problemen al moest de drempel van de keukendeur natuurlijk wel voorzichtig genomen worden. Daarna werd de koelkast uitgepakt. Er werd gekeken of er geen beschadigingen waren, het water werd aangesloten en de koelkast werd even getest. Bij vertrek werd de lege verpakking meegenomen. Perfecte service dus!
Omdat bij het afleveren de koelkast schuingehouden was, moesten we wel twaalf uur wachten voor we hem definitief aan konden zetten. Dat was dus afgelopen zaterdagochtend. Daarna duurde het ongeveer 12 uur voordat de eerste ijsblokjes eruit kwamen rollen. Mooi op tijd want afgelopen week werd het warm, rond de 30 graden. Komende week wordt het zelfs nóg warmer, dus wij zijn heel erg blij met onze nieuwe koelkast. Dat water met ijsblokjes zó lekker kan zijn zeg......we zijn inmiddels al helemaal verslaafd!
En onze oude koelkast? Tja die was niet kapot, alleen te klein, dus zonde om weg te gooien. Je weet maar nooit hoe handig het is om een reserveapparaat achter de hand te hebben. We hebben dus plek voor 'm gemaakt in de berging. Goed schoongemaakt mag ie nu dienen als muisvrije opbergkast voor o.a. bloem en suiker. Knappe muis die daar nu nog bij weet te komen!

Bello Bello Bello niet zo trekken alsjeblieft.....

Het voorjaar was nat en koud en dus was het enige dat goed groeide het gras. Onze grasmaaier, 10 jaar geleden gekocht bij een van de grote warenhuizen,  leek goed uit zijn winterslaap te ontwaken. Omdat Jan nog druk bezig was met de keuken mocht ik de groene sprieten te lijf. Dat doet Jan altijd denken aan het bekende liedje van Annie M.G. Schmidt uit Ja Zuster Nee Zuster: "Bello Bello Bello niet zo trekken alsjeblieft ........Waarom toch??????

Na korte tijd begon onze Bello in te houden. Jan dacht dat het de brandstoftoevoer was, dus kochten we voor een paar euro een nieuw slangetje. Daarna liep de machine weer redelijk, hoewel hij erg vaak afsloeg omdat het gras inmiddels door bleef groeien en slechts moeizaam droogde.
Het volgende probleem was dat het mes brak. Het was al niet meer in al te beste staat, dus kochten we een nieuw mes. Het volgende probleem diende zich echter al snel weer aan, een van de kabels stond op springen. Met een kroonsteentje ertussen loste Jan het probleem op, maar toen sprong de snaar....ploep....in het meer. Een nieuwe snaar was geen probleem, maar amper erom gelegd en een klein stukje gemaaid begonnen de problemen met het inhouden van de motor opnieuw.............

Toen hadden we het helemaal gehad en gingen we op zoek naar een nieuwe Bello. De vraag was of we weer voor een goedkope van een warenhuis zouden gaan of toch maar voor een iets duurdere bij "Ets" (Etablissement Robert in Rochechouart), de specialist hier in de buurt.

"Ets" had een mooie aanbieding, dus die hebben we maar meegenomen. Het is te hopen dat we er langer mee doen dan met de vorige, maar vooralsnog is Jan erg tevreden. De machine heeft meer 'power' en slaat dus minder snel af in hoger gras. Ook het snelstartsysteem lijkt wel te bevallen. Het enige minpuntje is dat je niet kunt maaien zonder de opvangbak, dat kon bij de oude wel. Dat betekent dat als het gras zo hoog staat als vorige week je iedere keer de bak moet legen. Misschien moeten we dus nog investeren in een mulching kit. Als we het gras wat korter kunnen houden is het probleem natuurlijk een stuk minder......

De oude Bello is inmiddels afgevoerd naar de déchetterie. Een blik op de machine in de kofferbak deed de beheerder grappen dat we voor reparatie op de verkeerde plek waren......en dat die Engelsen en Nederlanders hun machines veel te hard lieten werken.................

Het liedje uit Ja Zuster Nee Zuster vind je hier