vrijdag 21 september 2012

Deurmetamorfose


In onze bijkeuken zit een stalen buitendeur. De vorige bewoner had aan de binnenkant polystyreen (piepschuim) geplakt als isolatie. In de loop der jaren was dat echter afgebrokkeld en was er een witte laag schimmel opgekomen. Met enige regelmaat waren onze kleren dan ook 'besneeuwd' als we de deur passeerden.Toen Jan de bijkeuken een grote opknapbeurt gaf had hij die piepschuim platen dus meteen verwijderd. Een 'kale' roestige deur was het gevolg.Afgelopen winter was het erg koud, maar ondanks de verdwenen isolatie viel het allemaal erg mee, dus besloten we om de deur in eerste instantie alleen maar te verven. Toen bij de Aldi de metaalverf in de aanbieding was had Jan dus meteen een groot blik meegenomen. Alleen kwam het er lange tijd niet van om de deur onderhanden te nemen. Maar recentelijk was het dan zover! Na het schoonmaken van de deur en het vullen van de grootste gaten voltrok zich, zoals je kunt zien, een ware metamorfose.....


Bij het klussen was het vliegengordijn beschadigd geraakt, maar we hadden inmiddels een 'handig' vliegengordijn gekocht met zo'n magnetische sluiting in het midden. Je kent ze misschien wel van de televisiereclame. Uhhhhh handig? Dat ding bleek dus de grootste miskoop van het jaar te zijn! Gelukkig hadden we er niet de hoofdprijs voor betaald...... Wat er allemaal mis mee was? Op de buitenkant staat niet dat het vliegengordijn alleen is bedoeld voor bevestiging op hout of kunststof. Wij hebben tegels en staal. Dat was dus het eerste probleem. Verder zou het gordijn 1 meter breed zijn, maar dat bleek wel een hele krappe meter te zijn, Jan mat 97 centimeter en onze deur is 95. Er was dus geen 'speling' om de lamellen aan de zijkanten vast te plakken, wat nu net de essentie van het systeem is. Verder bleek onduidelijk wat de boven- of de onderkant was en was het onmogelijk de lamellen netjes in te korten.


Omdat we even niets anders hadden hebben we het gordijn toch maar op de, goed schoongemaakte tegels geplakt, maar na een dag lag de helft al op de grond. Na een dag zonder vliegengordijn en dus een bijkeuken vol vliegen zijn we uiteindelijk maar naar de dichtstbijzijnde Brico gegaan voor een 'gewoon' eenvoudig vliegengordijn zoals er al jaren had gehangen. Die hangt inmiddels alweer een week zonder problemen. Leve de eenvoud!

maandag 3 september 2012

Een wit huisje met blauwe luiken


Toen we tien jaar geleden alweer,  op huizenjacht gingen in Frankrijk, droomden we van een wit huisje met blauwe luiken. In dit deel van Frankrijk zijn de luiken echter meestal poep-bruin of heel lichtblauw. De meeste huizen met blauwe luiken zijn van buitenlanders..... We eindigden dus met de aankoop van een huisje met poep-bruine luiken met het idee dat er tenslotte verf bestaat. Dat is ook zo, maar het duurde toch nog heel lang voor de luiken dan eindelijk de gewenste blauwe kleur kregen. Dat komt omdat de ramen in verband met de slechte staat eerst aan de beurt waren en Jan moeite had om goede verf te kopen. Het eerste merk begon na een jaar te 'poederen', het tweede merk was al droog voordat je de kwast had uitgestreken..... Je begrijpt dat zijn humeur er niet beter van werd. Eindelijk vond hij dan de ideale verf een houtbeits van Dulux Valentine en de kleur 'bleu électrique'. Alleen is het kopen daarvan wat problematisch want iedere winkel heeft steeds maar 1 blikje en de voorraad wordt vrijwel niet bijgevuld. Soms hebben we wel eens de indruk dat Franse winkeliers denken dat de klant dan wel iets anders koopt, maar wij zijn eigenwijs. Product niet op voorraad? Dan kopen we gewoon niets! Zo zijn we ook al maanden op zoek naar betonverf voor buiten in de kleur 'rouge basque'. Voor binnen is het er wel, maar ja onze schoorsteen staat nu eenmaal buiten. En nee we willen geen wit, blauw, groen of beige maar rood! Ach ja, komt goed, ooit..... zucht. C'est la France!