Lente?!

Februari is dit jaar ontzettend mooi en uitzonderlijk zacht. We hebben al diverse dagen gehad dat de temperatuur steeg tot boven de 20 graden. Omdat er in het begin van de maand nog wel nachtvorst was duurde het toch nog even voor de bloemen en bomen erin durfden te geloven, maar sinds vorige week hebben we geen nachtvorst meer gehad en overal om ons heen begint de natuur te kleuren. Van de narcissen op ons terras tot de primulaatjes die we onderweg zagen tijdens een wandeling. Er zijn weer lammetjes in de wei (waarom gaan ze altijd met hun kont naar je toe staan als je ze wilt fotograferen?!) en ons amandelboompje staat in bloei. Als je goed kijkt dan kun je op de foto nog wat fijne regendruppeltjes zien, want vanmorgen miezerde het een beetje. Inmiddels breekt het zonnetje weer aarzelend door. Nu maar hopen dat er dit jaar weer amandelen aan onze boom gaan groeien. Insecten om te bestuiven hebben we al volop gezien en gehoord. Als ik op het terras zit dan is het om mij heen zo af en toe een gegons van jewelste van bijtjes die op zoek zijn naar bloemen en mijn glaasje rosé daar erg op vinden lijken......... De vogels zingen dat het een lieve lust is en ook hebben we de eerste vlinders al weer gesignaleerd. Vorige week kwamen grote zwermen kraanvogels 'des grues' over op weg naar het noorden. Helaas vlogen ze te hoog over om een goede foto te maken. Het is een waar spektakel als ze overvliegen. Hun 'geschreeuw' kondigt zich al van verre aan, zodat je ze vooral eerst hoort en daarna pas ziet. Het lijkt wel alsof de achtersten roepen: "Zijn we eral, kunnen we niet even rusten?" En de voorsten roepen dan terug: "Nog een klein stukje, nog even dóórgaan!"

De natuur kan zich niet vergissen. De winter is voorbij, de lente is begonnen!

Onze directe woonomgeving (2)

Vanmorgen hebben we een stevige wandeling gemaakt. Het was stralend weer dus we konden zelfs zonder jas op pad. En dat voor februari! We hadden de wandelkaart meegenomen omdat we een nieuwe route wilden lopen. Helaas ging er toch iets fout waardoor de wandeling ongeveer 2x zo lang werd als bedoeld. Alles bij elkaar hebben we een dikke twee uur gewandeld. Eerst zijn we afgedaald naar de Tardoire, een riviertje dat zich door het landschap kronkelt en dat we op diverse plaatsen oversteken als we boodschappen gaan doen. In het verleden hebben we prachtige wandelingen gemaakt langs de Tardoire bij Montbron en Ecuras, en nu dus eens vlakbij huis!

We kwamen eerst langs een plek waar de rivier gevoed wordt door een beekje dat uit de heuvels komt, vermoedelijk uit de bron die ontspringt bij la Maurinie en van daaruit naar beneden stroomt. Dat ook na dagen van droog weer nog goede waterdichte wandelschoenen noodzakelijk zijn moge blijken uit de tweede foto.

Vanuit het dal van de Tardoire ging de wandeling weer omhoog en de bedoeling was om via la Maurinie (zie Onze directe woonomgeving deel 1) weer naar huis te wandelen. Helaas hebben we ergens een pad gemist en kwamen we uit op de weg naar St.Mathieu. Gelukkig was het niet zo druk op de weg dus zijn we maar 'alternatief' teruggewandeld. Daarbij kwamen we eerst langs de ruïne van een oude toren, een restant van het kasteel van de familie van Mirambeau. Het kasteel werd verwoest tijden de Franse Revolutie. Iets verderop bevindt zich ook nog een soort van kasteeltje, dat echter een netjes gerestaureerde indruk maakt. Op hetzelfde terrein staat een groot ouderwets herenhuis, je kunt het dak ervan nog net zien op de foto. Je begrijpt dat na zo'n wandeling een kopje koffie dubbel zo lekker smaakt!

Fruitboompjes

Gisteren zagen we in één van de reclamekrantjes fruitboompjes in de aanbieding. Omdat we van plan waren om er nog een aantal te planten waren we meteen geïnteresseerd. Want fruitboompjes voor € 13,95 per stuk zie je hier niet zo vaak. Bovendien zag Jan dat ook het beton dat hij nodig heeft om de droogmolen te verplaatsen bij deze winkel fatsoenlijk geprijsd was dus besloten we er maar eens te gaan kijken.
Gewapend met onze bestuivingstabellen voor appels en peren gingen we op pad. Uit ervaring weten we namelijk dat deze informatie vrijwel nooit op het etiket staat. En als het geen zelfbestuivers zijn kun je héél erg lang wachten op fruit............. In de winkel stonden diverse appel-, peren-, abrikozen-, pruimen- en kersenbomen. Ze zagen er prima uit. We hebben uiteindelijk gekozen voor één perenboom: Een Williams die volgens onze tabel bestoven wordt door een Conférence en/of een Bonne Louise d'Avranches, die we beiden al hadden staan.
Verder hebben we nog twee appelboompjes gekocht die elkaar bestuiven: een Melrose en een Golden Delicious.
Zoals je ziet was het even wat creatief stouwen om ze in de auto te krijgen. Aangekomen op de Lilas stonden ze braaf in de rij te wachten tot ze geplant zouden worden. Ik had ze onderweg al een mooi plekje beloofd met uitzicht op het water........... Jan heeft ze 's middags meteen in de grond gezet. Daarmee is het totaal aantal fruitbomen in onze tuin gestegen tot bijna 40. Binnenkort gaan we nog kijken voor een tweede walnotenboom, daar hebben we ook al een plekje voor gereserveerd.

Paspoorten

Zoals jullie in het voorgaande bericht al konden lezen zijn we dus maandag jl. naar Bordeaux geweest omdat we nieuwe paspoorten aan moesten vragen. Als je in Nederland woont ga je daarvoor naar de gemeente, maar als je in het buitenland woont gaat het iets anders. Voor een Nederlands paspoort moeten we bij één van de Nederlandse consulaten zijn. Afhankelijk van het departement waar je woont val je onder een bepaald consulaat. In ons geval is dat het consulaat in Bordeaux.
Om een paspoort aan te vragen moet je eerst een telefonische afspraak maken, dus dat hadden we een aantal dagen eerder gedaan, waarna ze ons een routebeschrijving en aanvraagformulieren voor een paspoort mailden. Bij het consulaat aangekomen bleek het lastig parkeren. Weliswaar stonden op de routebeschrijving een tweetal parkeerplaatsen genoemd, maar de ene, bij een supermarkt, bleek niet meer 'openbaar' en de andere was volgeparkeerd. Dus rondjes rijden maar. Gelukkig vonden we een plekje op loopafstand.
Zoals je weet moet een pasfoto voor een Nederlands paspoort tegenwoordig aan strenge eisen voldoen en dus had het consulaat ons gezegd geen foto's mee te nemen. Zij hebben namelijk een fotograaf in de buurt geïnstrueerd om de foto's naar Nederlandse eisen te maken. Na het inleveren van de ingevulde formulieren, onze oude paspoorten, onze handtekeningen en twee ingevulde bankchèques voor de betaling kregen we een routebeschrijving mee voor de fotograaf nog geen twee straten verderop. Deze zag aan onze gezichten al waar we voor kwamen, dus werden we gevraagd onze brillen af te zetten, vooral niet te lachen en naar het vogeltje te kijken. Nog geen 5 minuten later stonden we weer buiten met de vereiste foto's. Nadat we deze weer hadden ingeleverd bij het consulaat konden we weer richting Lilas. Als het goed is worden de nieuwe paspoorten per aangetekende post binnen 3 weken thuisbezorgd.

Ik vraag me alleen af hoe het moet als we ooit slecht ter been worden: Je moet je aanvraag persoonlijk doen, dus dik 2 uur rijden naar Bordeaux, parkeren voor de deur gaat niet en voor het consulaat moet je een trap op......... misschien tegen die tijd de Franse nationaliteit aanvragen? Of, wie weet bestaat er tegen die tijd wel een Europees paspoort? Ach we zien wel. Voorlopig kunnen we er weer 5 jaar tegen!

Sambal bij?

Gisteren zijn we naar Bordeaux geweest. We moesten namelijk naar het consulaat voor nieuwe paspoorten, maar hierover straks in een ander berichtje meer. We waren eerst van plan om bij Gerrit en Jet langs te gaan in St. Ferme, maar toen we de afspraak met het consulaat hadden gemaakt en e.e.a. in de routeplanner gingen 'uitvogelen' bleek de tijd toch wel erg krap te worden. Vooral omdat het hier 's nachts nog weleens vriest (gladde wegen) of er 's morgens nogal eens mist hangt. We wilden dus niet al te vroeg op pad en ook nog liefst voor donker thuis zijn.

Nu begon onze voorraad trassie danig te slinken en hadden we al in diverse supermarkten rondgekeken, gevraagd bij de specerijenkraam op de markt, maar helaas, nergens te koop. Toch hadden we via internet al gevonden dat het wel verkocht wordt in Frankrijk en zelfs een Franse webwinkel gevonden die het in het assortiment heeft. Maar ja om nou een potje Garnalenpasta van 1,56 via de post te laten komen tegen een veelvoud aan verzendkosten is ook weer zowat.......

Maar Bordeaux is een grote stad en Jan bedacht dat daar misschien wel een toko te vinden zou zijn. Dus maar eens 'gegoogled'. En ja hoor, daar kwam http://www.eurasie-bordeaux.com/ te voorschijn. Volgens de routeplanner lag de winkel precies op onze route (ca. 10 minuten van het consulaat), dus zijn we op de heenweg maar eens een kijkje gaan nemen. Eurasie blijkt een geweldige grote supermarkt te zijn met levensmiddelen uit de Exotische keuken in de ruimste zin des woords. Rijst, deegwaar, kruiden (erg goedkoop vergeleken met de 'Franse' supermarkt), ketjap, sambal en ja hoor: ook trassie! Trassie genoeg zoals je op de foto linksonder kunt zien;-)) Verder nog een ruime sortering koeling, diepvries en verse producten, waaronder exotische groenten en fruit. En wat we er ook aantroffen: Calvé pindakaas en Completa, met arabisch opschrift ;-)) Als twee kinderen in luilekkerland liepen we rond, maar we hebben ons bij de trassie en wat zakjes kruiden gehouden.

Naast de supermarkt bevindt zich een traiteur waar je tussen de middag een menuutje kunt bestellen voor nog geen 7 euro bestaande uit, 2 mini-loempia's (nems), een vleesgerecht, rijst of mie met groenten, een dessert en een blikje drinken. We hebben ons heerlijk tegoed gedaan.................

Hoewel Bordeaux niet echt naast de deur ligt (ruim 2 uur rijden) weten we zeker: Hier komen we terug!

Koffie mèt...............

Ook al wonen we dan in Frankrijk, zo ergens tussen half elf en elf uur is het voor ons koffietijd. Toen ik de buurman vertelde over deze oer Hollandse gewoonte en dat het personeel bij bedrijven dus massaal een 'bakkie' gaat doen vroeg hij: "Wat vinden de bazen daar dan van?" Grinnikend antwoordde ik dat die natuurlijk ook een 'bakkie' gingen doen. Tsja de verschillen tussen Nederlanders en Fransen zijn niet zo groot,maar er zijn zo van die gewoontes...........
Nu vinden wij een likeurtje in onze koffie wel erg lekker, maar ja in de winkel kost zo'n fles toch al gauw zo'n 15 euro voor 3/4 liter. Dus maken wij het zelf. De ingrediënten: alcohol van 90% uit de apotheek, koffie, bruine basterd- en vanillesuiker. En nee maak je niet ongerust: deze alcohol is drinkbaar en wordt speciaal gebruikt om likeur van te maken. Ook de zelfgemaakte sinaasappellikeur is niet te versmaden......... Uiteraard moet je de alcohol goed verdunnen, dus van 1 liter (ca. 5 euro) maak je ongeveer 4 liter likeur. En zoals je ziet kennen ze hier in Frankrijk ook gewoon koffie van DE. Meestal koop ik het huismerk van de Intermarché, maar toevallig was de DE koffie op de "Carte de Fidelité" enige tijd geleden waardoor de prijs opeens zeer aantrekkelijk werd.
Tsja en wat nemen we dan bij dat kopje koffie? Meestal iets eenvoudigs: een plakje 'pain d'épices' (ontbijtkoek) of zelfgebakken koekjes. Maar op speciale dagen (door onszelf aan te wijzen uiteraard ;-)) nemen we een puntje zelfgebakken boterkoek, tompoezen (uit zo'n zelfbouwkit - eindelijk gevonden!) of een puntje 'Flan', zo'n heerlijke punt gebakken pudding. Jullie merken het al: we komen niets tekort...................