vrijdag 30 oktober 2009

Er staat een koe in de tuin................

Ik stond me net uit te kleden om onder de douche te gaan toen Jan opeens riep: Er lopen koeien in de tuin.......! Gauw dus maar weer mijn huispak aangeschoten om buurman 'boer' te bellen.
Het is nl. niet de eerste keer dat dit gebeurt. De eerste keer wisten we niet van wie de koeien waren en eer ik bij Roger was, onze buurman die hier al heel lang woont en alles en iedereen kent was de betreffende koe al weer teruggekeerd bij de kudde aan de goede kant van het hek.
Toch maar even aan Roger gevraagd van wie die koeien waren en het telefoonnummer genoteerd. De tweede keer kon ik dus gelijk bellen dat er wat 'belles dames' in onze tuin liepen rond te stampen. De mevrouw die ik aan de lijn kreeg begreep er echter helemaal niets van. Tot ze vroeg waar ik woonde............ohhhh dan waren het de koeien van haar zoon - nou het werd geregeld. Inderdaad kwam niet veel later een autootje ons erf op gereden om de koeien naar hun wei te verdrijven. Ze verontschuldigde zich toen wel voor het feit dat ze me niet direct had begrepen. 'Ik ken niemand met zo'n accent, dus vandaar' zei ze in het half dialect dat veel ouderen hier nog spreken en waar je als buitenlander dus niet veel van begrijpt. Toen ik dat aan Roger vertelde moest hij hartelijk lachen,want ik heb weliswaar een accent, maar die familie schijnt door heel veel mensen niet begrepen te worden vanwege hùn accent...............
Enfin, op mijn bellen vanmorgen werd niet opgenomen. Toen ik naar buiten liep om Jan te vertellen dat we maar even langs moesten rijden bij ze (de boerderij ligt een stukje hier vandaan) zag ik moeder en zoon opeens aan komen rijden. Er bleek een stukje verderop namelijk ook een koe rustig langs de weg aan het grazen te zijn, dus waren ze al door anderen gebeld.............
Zoonlief ging eerst die ene koe ophalen om vervolgens samen met zijn moeder het hele stel het weiland in te jagen. Ja dat er nu iets moest gebeuren snapte hij ook wel, dus ging hij schrikdraad halen om een afzetting te maken. Zijn moeder bleef in de tussentijd hier om te voorkomen dat de koeien, net als kleine kinderen, meteen ons terrein weer op zouden rennen zodra ze hun hielen gelicht hadden. En wonder o wonder, ze blijkt toch gewoon frans te kunnen spreken.........
Jan was het niet met me eens, hij verstond er nog steeds erg weinig van. Hij vermoedt dan ook dat ik inmiddels gewoon wat aan het afwijkende taalgebruik gewend ben.........;-))
Helaas is nu wel ons knoflookbed beschadigt want daar heeft een van de dames wat pootafdrukken in achtergelaten. Klaarblijkelijk vond ze de kwaliteit van de grond niet goed genoeg - ze had een grote koeienvla achtergelaten....................................

woensdag 28 oktober 2009

Ananas


Nee, helaas groeien er geen ananassen in de achtertuin, daarvoor is het klimaat hier niet geschikt. Maar we lusten ze wel natuurlijk. Lekker op de pizza of bij de nassi of bami.
Gelukkig komen de ananassen ieder jaar in de herfst en rond de kerst in de aanbieding. Dan kopen we er meteen een stuk of wat die we zelf inmaken. Vergeleken met ananas in blik zijn deze zelf ingemaakte exemplaren echt veel lekkerder! Het is een vrij simpel werkje. Even een opgietvloeistof maken van water en suiker, met een speciale ananasboor de ananassen snijden en in de schoongemaakte potten leggen. Opgietvloeistof eroverheen gieten, de potten sluiten met steriel gekookte rubbers en beugeltjes en daarna 30 minuten inmaken in de weckpan.
Vervolgens de potten laten afkoelen, de beugels verwijderen en controleren of de potten goed dichtzitten, labelen en opbergen. Vijf ananassen leverden ditmaal 7 potten van 1/2 liter op, dus we kunnen er weer even tegen
!

maandag 19 oktober 2009

Pastamachine

Hoewel we ons geld niet over de balk gooien, zie je zo af en toe gewoon leuke 'hebbedingetjes'. Als ze dan ook nog enig nut hebben willen we nog wel eens overstag gaan. Zo kwamen we een week of twee geleden deze pastamachine tegen bij de Aldi.
Nou had ik wel een pastamachine, maar daar kun je alleen 'platte' pasta mee maken, dus spaghetti, lasagne en tagliatelli. Het lastige van het maken van tagliatelli is dat je steeds het handvat moest wisselen van het 'wals' gedeelte, naar het snijgedeelte. Met deze elektrische pastamachine kunnen we weliswaar geen lasagne maken (dat blijven we dus met het 'oude' beestje doen), maar wel spaghetti, tagliatelli en ook holle pasta zoals fijne en grove macaroni. Net als bij een broodbakmachine gooi je er bloem in en vloeistof - voor de mie dus eieren en een beetje olijfolie aangevuld tot het 'niveau' met wat heet water - en na verloop van tijd komt de pasta er 'vanzelf' uit.
Nou ja vanzelf? De eerste keer was het even tobben. Inmiddels ben ik echter een volleerd pastamaker en heb ik vriendschap gesloten met deze machine. De afgelopen weken hebben we al een paar maal heerlijke zelfgemaakte bami en macaroni gegeten.
En al die verhalen dat je er 'speciale' bloem voor moet gebruiken? Tsja, ik gebruik gewoon de goedkoopste bloem van de plaatselijke Intermarché (Farine T55) en het resultaat mag er, naar onze smaak althans, best wezen!

zaterdag 10 oktober 2009

Griepprik


Het griepseizoen komt er weer aan dus werd het weer tijd voor onze jaarlijkse griep vaccinatie. Er zullen mensen zijn die zich afvragen waar dat voor nodig is, want een griepje is niets ernstigs, maar als je licht astmatisch bent zoals Jan, òf bij de minste geringste verkoudheidsverschijnselen wekenlang ademhalingsproblemen hebt gepaard gaand met gierende hoestaanvallen (mijn ex-collega's kregen het er zo af en toe nog benauwder van dan ik) zoals ik, dan is zo'n prik zeer welkom.
In Nederland hadden we beiden een indicatie van de huisarts en dat betekende dat we een brief kregen met een datum en tijdstip en dan in de rij wachtenden naar binnen konden schuifelen. Bovenarm ontbloot, brief inleveren, prik, klaar! Dat ging er altijd zeer efficiënt aan toe.
De eerste jaren hebben we de griepprik hier gewoon door de huisarts laten zetten. Vorig jaar kreeg Jan voor het eerst een 'indicatie' van de verzekering gebaseerd op zijn medicijngebruik. Die brief moest getekend worden door de huisarts, die we dus meteen de prik hebben laten geven. Dit jaar was de brief echter anders. Omdat de huisarts al een keer accoord was gegaan met de vaccinatie konden we volstaan met het afhalen van het vaccin bij de apotheek en de prik overlaten aan een infirmière (verpleegster).
Omdat in mijn Hollandse denkpatroon wijkverpleegsters er zijn voor zieke mensen moest ik toch even een drempel overwinnen om de plaatselijke zuster te bellen, maar de afspraak werd zonder problemen genoteerd voor de volgende dag. Ik kon nog net zeggen 'graag niet te vroeg' wat grinnikend werd genoteerd.
De volgende dag kwam even over tienen (mooi tijdstip toch?!) de verpleegster ons erf opgereden. Een ontzettend leuke meid met een oer-Nederlandse achternaam. Inderdaad had ik dat goed geraden. Haar ouders zijn jaren geleden vanuit Brabant naar Frankrijk geëmigreerd om een boerenbedrijf te beginnen en zij is hier geboren. Haar Nederlands durfde ze echter niet op ons uit te proberen, omdat ze alleen wat 'dialect' spreekt, maar tijdens haar korte bezoekje werd er toch behoorlijk wat informatie uitgewisseld. O ja en twee prikken gegeven natuurlijk, want daar kwam ze voor.
Nu maar afwachten hoe de vaccinatie rond de H1N1 georganiseerd gaat worden - die mag pas 3 weken na deze prik dus vandaar dat we deze al vroeg hebben laten zetten dit jaar.

Inmiddels hebben we ook het tweede keukenkastje in elkaar gezet en geplaatst en Trudy zoals je ziet heeft je Nederlandse verjaardagscadeautje een mooi plaatsje gekregen!