Oliebollen, appelbeignets en bubbeltjes.....

Oudejaarsdag. Ook al wonen we in Frankrijk: op deze dag voor ons toch oliebollen en appelbeignets. Even leek het erop dat we het zonder oliebollen moesten stellen want het deeg wilde niet rijzen, maar met wat extra wachttijd en na de beslagkom in de zon te hebben gezet kwam het toch nog goed....... Toen we nog in Nederland woonden bakte ik de oliebollen altijd met de bekende mix, maar hier moet je terugvallen op het traditionele recept. Gewoon met bloem en gist dus. En dat je geen krenten en rozijnen ziet op de foto? Klopt, daar houdt Jan niet zo van, dus doe ik er altijd kleine stukjes appel in. Maar ze smaken prima evenals de appelbeignets gemaakt van Golden Delicious uit deze regio......

En de bubbeltjes? Voor ons geen echte champagne. Want wat wij al eerder hadden ontdekt en recentelijk via een smaaktest in Nederland werd bevestigd: Nederlanders prefereren een 'bubbeltjeswijn' in plaats van dure champagne. Dus wij gaan opnieuw goedkoop het nieuwe jaar in...................

Voor een ieder die dit leest:

Wij wensen iedereen een goed en gezond 2008 toe!

Calendriers

Komen in Nederland zo rond de jaarwisseling de diverse krantenbezorgers langs met een kaartje om je gelukkig nieuwjaar te wensen in ruil voor een extraatje, in Frankrijk is het de gewoonte dat je een kalender koopt van o.a. de postbode, de brandweer, de vuilnismannen e.d. Bij de brandweer en de vuilnisophaaldienst gaat de opbrengst in een grote pot die gebruikt wordt voor bijvoorbeeld een personeelsfeest of ondersteuning van families van brandweerlieden die omkomen of gewond raken tijdens hun werk. Voor de postbode is het een persoonlijke 'fooi', hun 13e maand zeg maar.

Uit de voorzichtige vraag van onze postbode drie jaar geleden of we een kalender wilden kopen bleek wel dat hij al de ervaring had dat 'buitenlanders' niet altijd positief reageerden. Gelukkig hadden we al over dit gebruik gelezen in een van de boeken van Carol Drinkwater, dus waren we voorbereid en hadden we al wat contant geld apart gehouden, want normaal betalen we vrijwel alles met plastic dus zijn er geen flappen in huis.

De postbode heeft altijd keuze uit een aantal themakalenders. Na honden, katten en landschappen hebben we dit jaar maar eens gekozen voor traditionele agrarische plaatjes. Verder bevat de 'almanach du facteur' altijd een praktisch kaartje van de departementen en hun nummers en plattegronden van de grootste plaatsen in je departement en nog wat wetenswaardigheden. Dat betekent dat er per departement dus een andere 'inhoud' wordt vervaardigd.

De kalender van de sapeurs-pompiers bevat meestal foto's van het plaatselijke brandweerkorps, in ons geval van de kantonhoofdstad Rochechouart en foto's van ongelukken en oefeningen en uiteraard de alarmnummers. Naast 112 heb je hier nog 18 (brandweer, niet alleen bij brand maar ook bij ongevallen, en acute medische hulp zoals bij hartaanvallen/beroerte) en 15 (overige medische hulp). Uiteraard hopen we deze nummers nooit nodig te hebben...................

De donkere (?) dagen voor kerst

De donkere dagen voor kerst blijken erg zonnig dit jaar. Dat betekent dat we, als het niet al te hard vriest en niet al te hard waait, 's morgens nog heerlijk een uurtje kunnen wandelen. Vanmorgen zagen we opeens iemand tegen de gevel opklimmen. Bij nadere bestudering bleek het "Le Père Noël" te zijn, die met een zak vol kadootjes tegen de regenpijp omhoog klauterde.
Deze kerstfiguur is heel populair hier in Frankrijk. In alle soorten en maten kun je ze vanaf medio november kopen. Met of zonder ladder, verlicht of onverlicht........Verder zie je hier in de stadjes overal kleine kerstboompjes tegen de gevels aan. Versierd met gekleurde pakjes of strikken in goud, rood, blauw en wat je nog maar meer kunt verzinnen. En de gemeentes hebben ongeveer een week of twee geleden de kerstverlichting opgehangen en de kerstboom op het plein van de Mairie geplaatst.
De winkels zien er prachtig uit. Luxe kadodozen met bonbons, foie gras, enorme hoeveelheden gerookte zalm......en dat alles voor één Kerstdag, want Tweede Kerstdag kennen ze hier niet. Dan kun je weer gewoon naar de supermarkt om inkopen te doen........

Gisteren was het heerlijk zonnig en vrijwel windstil weer. Zo mooi zelfs dat we 's middags nog buiten hebben kunnen zitten.........

Sinterklaas en speculaas (of speculoos?)

Vandaag is het 5 december. Nederland viert pakjesavond. Volgens de kalender hier is het morgen 'St. Nicolas'. Dat betekent dat in diverse regiojournalen morgen verslag wordt gedaan van rondrijdende Sinterklazen vergezeld van Zwarte Pieten, want ook in een aantal (noordelijke en oostelijke) regio's van Frankrijk kent men de Goedheiligman wel degelijk, zei het dat het feest niet zo uitgebreid wordt gevierd met kadootjes en surprises. Sint ziet er ook wat minder 'authentiek' uit zeg maar als de Nederlandse TV-Sint en zijn knechten zijn ook niet zo diepwart en niet zo zwierig gekleed.
Ook de Sinterklaas 'stemming' hoeven we niet te missen, want de reclamekrantjes zijn al sinds begin november gevuld met speelgoed, boeken, DVD's en andere geschenken, hoewel de laatste week de kerstlekkernijen ook een behoorlijk deel van de beschikbare advertentie capaciteit voor zich opeisen en de cateraars zich haasten om 'kant-en-klare' menus aan te bieden zodat de gastvrouw het zich met de feestdagen gemakkelijk kan maken.

Nou vieren wij al jarenlang niet zo uitgebreid Sinterklaas, maar een speculaasje bij de koffie lusten we natuurlijk wel zo begin december. Ook hier is een soortgelijk product verkrijgbaar. We hebben twee verschillende verpakkingen gekocht. Van de Ecomarché 'Speculoos' en van de Lidl de 'Spiced Biscuits'. Hoewel volgens Wikipedia speculoos met andere kruiden wordt gemaakt dan speculaas vinden wij deze variant (de donkere koekjes, links op de foto) de beste 'speculaassmaak' hebben, dus misschien kochten we in Nederland ook wel de 'verkeerde'?!. Ze zijn alleen erg klein......... De koekjes van de Lidl (de lichte koekjes, rechts op de foto) zijn qua formaat beter en hebben zelfs o.a. Hollandse molentjes als afbeelding, maar smaken 'anders'. Niet vies hoor, maar 'anders'. Volgend jaar gaan we dus duidelijk voor de 'speculoos'. Niks loos mee. En dat ze zo klein zijn? Ach dan nemen we er toch gewoon 2?!

De eethoek

Zoals een vorige keer beloofd een paar plaatjes van de eethoek.

De eerste foto is genomen met de rug naar de zithoek richting raam. Vorige week hebben we er een kastje bijgekocht voor onder het raam. Omdat we geen vensterbanken hebben is het erg lastig om de planten een goede, lichte plek te geven. Dit kastje is vrij hoog en biedt de plantjes een prima plek en we hebben er gelijk weer behoorlijk wat bergruimte bij!

De tweede foto is genomen vanuit de keuken. In de hoek staat het tropische aquarium. De meeste vissen zijn vorig jaar meeverhuisd en hebben het avontuur overleefd. We hebben er het afgelopen jaar bij mr. Bricolage in St. Junien alleen wat neontetra's bijgekocht.

De derde foto is genomen vanaf de doorsteek naar de zithoek. Rechts zie je de deur naar de achterzijde van het huis waar de slaapkamers zich bevinden. De donkere kast is nog van mijn oma geweest. Het is de bedoeling om hem blauw te schilderen zodat het een beetje een 'boerenkast' wordt. Daar krijgt het boerenbontservies dan een mooie plek in. Afgelopen zomer was het echter zulk vochtig weer dat ik niet aan schilderen toegekomen ben. De beste plek voor schilderwerk is nl. op het terras.........

Harry Potter

Als Harry Potter fan wilde ik het laatste deel natuurlijk ook in mijn boekenkast hebben, maar Nederlandse boeken kopen in Frankrijk valt niet echt mee. Gelukkig zijn er veel internetboekwinkels. Dat 'shoppen' de moeite loont weten we allemaal, maar de verschillen op dit boek zijn werkelijk gigantisch! In alle gevallen gaat het om de paperback uitgave.

Bij de bekende Bol kost het boek 19,90 en bedragen de verzendkosten naar Frankrijk 14,35. Totaal 34,25!
Bij Bruna kost het boek eveneens 19,90 en bedragen de verzendkosten naar Frankrijk 11,95. Totaal 32,85!
Bij Proxis (België) kost het boek 14,95 en bedragen de verzendkosten naar Frankrijk 2,50. Totaal 17,45!

Je begrijpt dat wij hopen dat België gewoon blijft voortbestaan want ik had het boek nu nog goedkoper dan wanneer ik het in Nederland bij de boekwinkel had gekocht. En ondanks het feit dat Frankrijk geteisterd wordt door stakingen lag het pakje vanmiddag in de brievenbus toen we thuiskwamen.

Je zult denken: zo'n dik boek past toch niet door de gleuf? Nee dat klopt, maar daar heeft onze vriendelijke postbezorgster een zeer efficiënte oplossing voor: Zij bezit nl. een 'loper' van onze brievenbus en deponeert onze pakjes er gewoon keurig in als we niet thuis zijn.

Dat wordt dus heerlijk lezen!

De zithoek

Voor diegenen die eens een plaatje willen zien van ons huis: Poeh poeh dat was hard soppen hoor om het een beetje presentabel te maken ;-)) De woonkamer is verdeeld in een eet- en zithoek. Vandaag wat plaatjes van de zithoek. Niet zo groot zoals je ziet. Een 3-zitsbank en een fauteuil en daarmee is de ruimte al behoorlijk gevuld. Verder nog een smalle boekenkast en een salontafel en uiteraard de televisie. Onze zware eiken meubelen zijn in Nederland achtergebleven. We hebben hier wat eenvoudige meubeltjes gekocht die vooral functioneel moesten zijn. Tussen de boekenkast en de televisie staat onze Roby die 's nachts de ergste troep voor ons opzuigt.
Rechtsvoorin zie je de houtkachel die ons heerlijk warm houdt. Jan heeft hierover een item geschreven op zijn blog.
De houtkachel staat op de "grens" van de eet- en zithoek. Een volgende keer zal ik wat plaatjes van de eethoek laten zien......(eerst soppen).

Onze directe woonomgeving (1)

Vandaag gaan we een stukje wandelen in de directe omgeving. We wonen op de Lilas en beginnen met de groene route, ingetekend op een wandelkaart, de zogenaamde Carte Bleue. Deze route duurt ongeveer een half uur. We wandelen langs het huis van onze buren en gaan bij de zessprong de tweede verharde weg links op richting la Buzatière. Zodra we aan onze rechterhand een meer zien gaan we linksaf een bospad in dat iets verderop overgaat in een open stuk langs een weiland. Het stuk bospad noemen wij het 'Kastanjelaantje', omdat wij daar zoveel kastanjes hebben geraapt. Je ziet me hier lopen op de grens van bospad en het meer open stuk. Aan het eind van het bospad slaan we linksaf de verharde weg op en wandelen we terug naar de Lilas.

De tweede wandeling die we rondje Groot Maurinie hebben genoemd duurt ongeveer een uur en is ingetekend met blauw op de kaart. We beginnen weer bij de zessprong en nemen nu de eerste weg links. We laten het Kastanjelaantje rechts liggen en de boerderij 'la Maurinie' links en volgen de verharde weg tot we links bij een onverharde weg komen die vrij steil omhoog loopt. Vandaar lopen we door tot een kruising waarbij we les Nèples rechts zien liggen. Maar wij gaan linksaf en lopen langs de boerderij van 'la Maurinie'. Daarna gaan we rechtsaf en lopen via de verharde weg terug naar de Lilas.

De derde wandeling is het rondje Klein Maurinie. Deze duurt ongeveer 3 kwartier. Vanaf de Lilas gaan we bij de zessprong opnieuw de eerste weg links en bij de boerderij 'la Maurinie' opnieuw naar links. De ganzen laten wel weten dat er bezoek langskomt! De twee waakhonden die zich aan de andere kant van de weg bevinden hebben het opgegeven om te blaffen bij zoveel verbaal geweld. Zij kijken ons vriendelijk aan vanachter het gaas.

De wandeling voert omhoog en vanaf het hoogste punt heb je een mooi uitzicht. Via het gehucht les Nèples lopen we terug naar de D34 waar we linksaf slaan richting les Lilas.

Telefoon-soap

Op de eerste foto zien jullie onze telefoonlijn. Deze loopt van het huis over de weg naar de 'moederlijn' en komt uiteindelijk via de paal op foto 2 uit in het kastje met versterkers op foto 3 ongeveer 250 meter van ons huis.

Omdat de lijn bovengronds loopt is deze nogal kwetsbaar. Op de blog van Jan kun je zien en lezen wat er gebeurde toen een vrachtauto de lijn doormidden reed.

De laatste maanden zitten we middenin een 'telefoonsoap'. Het begon al jaren geleden. Toen wij net onze telefoonlijn hadden bleek dat de lijn erg kraakte. Gelukkig werd dat probleem snel en vakkundig (?) verholpen. Vorig jaar klaagden onze Schotse buren over een slechte (krakende) telefoonlijn. Omdat hun Frans niet toereikend is voor een telefoontje naar France Télécom heb ik voor hen gebeld, maar helaas voor hen was er toen net een storm over de regio getrokken en kreeg hun probleem onvoldoende aandacht. Omdat ze kort daarop naar Engeland vertrokken om te overwinteren kwam het probleem pas weer boven water toen ze terugkwamen in het voorjaar 2007. Ditmaal lieten ze Eric, hun Franse buurman, bellen en er kwam een monteur. Er werd een stuk telefoonlijn vervangen en het probleem leek opgelost. Helaas, na een paar dagen begon de lijn weer te kraken. Omdat Eric voor zijn werk elders was werd ik weer opgetrommeld. Aan mijn vriendelijke doch dringende verzoek om het probleem nu eens grondig op te lossen werd gehoor gegeven. Twee dagen later stond er zowaar een hoogwerker voor de deur en een een serviceautootje. Na een ochtend hard werken was de telefoonlijn van onze Schotse vrienden vrijwel perfect. Dus iedereen blij.

Of toch niet? Even later kwam onze bejaarde Franse buurman, Roger, vragen of onze telefoon het nog wel deed, want hij wilde zijn zoon bellen, maar de telefoon was 'dood'. Oeps. Er ging bij ons een lichtje branden. Klaarblijkelijk zijn er voor de 4 huizen slechts 3 'goede' lijnen........... Natuurlijk boden we de buurman aan om vanaf onze telefoon te bellen, maar hij besloot naar zijn zoon, Jean, te rijden en die te laten bellen.

De goeie mensen hebben bijna 2 weken zonder telefoon gezeten............ Jean belde herhaaldelijk, maar kreeg te horen dat het telefoonnetwerk 'verrot' was en dat er geen middelen waren om het te herstellen. Intussen behielpen onze buren zich met de mobiel van Jean zodat ze, als ze onverwachts hulp nodig zouden hebben toch iemand zouden kunnen bereiken.

Uiteindelijk kwam er een monteur die weer wat prutste in het telefoonkastje van foto 3 en de buren hadden weer telefoon. Totdat wij dinsdagavond 30 oktober tot de ontdekking kwamen dat onze telefoon 'dood' was....... Gelukkig werkte onze ADSL verbinding nog wel enigszins, maar het storingsnummer van France Télécom kun je alleen bellen vanaf een 'vast' telefoonnummer.

Op naar de buren dus maar. Die begonnen natuurlijk al verschrikkelijk te lachen toen ik meldde dat ditmaal wij 'victime' waren. Eenmaal doorgedrongen tot de medewerker van de 'service après-vente' meldde ik het probleem en voegde daar liefjes aan toe dat het misschien een oplossing was om voor 4 huizen, 4 goede telefoonlijnen te maken........ De buren lagen in een deuk.

Op mijn vraag wanneer wij de monteur konden verwachten was het antwoord: "Begin volgende week". (1 november, Allerheiligen, is een feestdag in Frankrijk en vrijdag is een 'jour de pont' - een brugdag zodat ze een lang weekend hebben). Daarop zei ik vriendelijk dat ik daarover niet 'contente' was. Oeps. Dat zijn ze hier niet gewend. Maar het werd genoteerd. Misschien dat er dan toch vrijdag of zaterdag nog naar het probleem gekeken zou worden als er een monteur in de buurt zou zijn. De buren gaven me evenwel weinig kans.

Het is nu vrijdag.........en de monteur is net langs geweest. Heeft even in het befaamde kastje van foto 3 gerommeld en belde vervolgens. Toen ik de telefoon opnam zei hij: "Het lijkt opgelost hè". "Ja hoor", bevestigde ik, "het werkt weer". "Nou fijn, prettige dag verder"."U ook".

Hij heeft 2 minuten in het kastje gerommeld, dus volgens ons gewoon de 'slechte' lijn weer aan iemand anders gegeven. Wie van de drie?

Gras en onkruid

Jan heeft de dokter omgekocht.......nou moet ik meer bewegen........en natuurlijk heeft Jan daar een prima oplossing voor: Ik mag het gras maaien! Ofwel de Bello uitlaten.
Normaal stopt het gras hier met groeien omdat de zomers droog en heet zijn. Maar dit jaar was de zomer koel en nat. Dus het gras blijft maar doorgroeien.........Ik hoef me dus voorlopig niet te vervelen!! Hetzelfde verhaal gaat op voor het onkruid op het achterterras. Ook dat tiert welig. Werk genoeg dus.

Rookworsten en boerenkool

De ingrediënten voor Hollandse snert en hutspot zijn hier prima te krijgen, maar boerenkool kennen ze niet in Frankrijk. Althans niet om op te eten. Vorig jaar stonden er wel een paar grote sierplanten in het gemeenteplantsoen van Rochechouart. En heel af en toe zie je een enkel struikje op de markt in Piégut, waar veel Nederlanders (en Engelsen) hun inkopen doen. Maar vaak is het dan erg weinig, van slechte kwaliteit en betaal je de hoofdprijs. Qua klimaatsomstandigheden is er echter geen enkele reden waarom je boerenkool hier niet zelf zou kunnen kweken. Dus heeft Jan zijn uiterste best gedaan. En ze staan er goed bij zoals je op de linkerfoto kunt zien. Aardappels en spek kun je hier volop kopen, maar ja die echte Hollandse rookworst........, die kennen ze hier niet. Franse varianten genoeg, maar die zijn het toch net niet. Alleen de saucisse fumée Montbéliard komt wel in de buurt, maar die is niet echt goedkoop en bovendien opeens in de plaatselijke supermarkt niet meer te koop.

Maar gelukkig hebben we internet en heb je niet veel kennis van de Franse taal nodig om Hollandse rookworsten te bestellen...........Gisteren belde de bezorgdienst vanuit Limoges of ik wilde uitleggen hoe de chauffeur moest rijden, want hij had het adres op de kaart niet kunnen vinden, maar als het dan uitkwam zou het pakje zaterdagochtend worden bezorgd. Tsja dan heb je wel ineens je kennis van het Frans hard nodig. Gelukkig is dat laatste geen enkel probleem en lagen de rookworsten zaterdagochtend al op de tafel toen ik om kwart voor negen wakker werd..............
Dus mocht het kouder worden dan kunnen we smullen!

Kastanjes

Herfst, kastanjetijd! Tijdens een van onze ochtendwandelingen vorige week zagen we dat de kastanjes van de bomen begonnen te vallen. De volgende dag gingen we dus met emmers en handschoenen het bos in om een flinke hoeveelheid te rapen. De rest van de dag waren we zoet met het pellen. 's Avonds hebben we kastanjepuree gegeten i.p.v. aardappels en de volgende dag hebben we een gedeelte van de kastanjes ingemaakt 'au naturel'. Van de kastanjes die kapot waren gegaan tijdens het pellen en koken heb ik nog kastanjejam gemaakt (jammie!) en bonbons. Inmiddels zijn we voor de tweede keer een voorraad gaan rapen die nu gezellig in de weckketel staan te pruttelen.

Pompoenbloemen

Op de composthoop heeft een pompoen zichzelf uitgezaaid. Een beetje laat overigens, dus of de vruchten nog voldoende tijd hebben om te rijpen is de vraag. Maar de plant produceert nog regelmatig bloemen. En die kun je eten!

Lekker gevuld met ham en kaas, dan even door een bloembeslagje halen en bakken in wat (zonnebloem) olie.

Een lekker lunchhapje!

Les Lilas in de Herfst

Ons huisje gefotografeerd tijdens een ochtendwandeling eind september 2007. Het mais is het afgelopen weekend geoogst.

Herfst op de Lilas

Sinds 2 oktober 2006 wonen we in Frankrijk in de Haute-Vienne (87). Het bevalt ons hier uitstekend hoewel het weer ons het afgelopen jaar behoorlijk in de steek heeft gelaten. De zomer kwam nauwelijks op gang en er is zoveel regen gevallen dat veel gewassen in de moestuin stonden weg te rotten. Zo was de aardappel- en tomatenopbrengst minimaal.
Gelukkig hebben de sperziebonen het wel goed gedaan en hebben we ook regelmatig snijbiet kunnen eten. We kenden deze groente eigenlijk niet, omdat het in de winkel niet te koop is, maar we vinden het erg lekker. Ook hebben we genoten van verse postelein en raapjes, maar deze laatste groente had eveneens erg veel last van het natte en koude zomerweer.
Eind augustus begon het eigenlijk pas te zomeren en nu een maand later zijn we alweer in de herfst beland zoals de plaatjes van deze week laten zien.

Dat betekent ook dat we de houtvoorraad op peil moesten brengen. Vorige week kwam onze 'houtboer' weer 9 kuub afleveren, die we inmiddels hebben opgeslagen in het houthok dat Jan afgelopen zomer heeft gebouwd. Zo blijft het hout lekker droog en wij lekker warm deze winter!

Pompoenen

Jan heeft erg zijn best gedaan om pompoenen te kweken. De middelste is gegroeid uit de zaden van een HAS pompoen. Binnenkort gaan we een lekker pompoensoepje maken..............

Tour du Limousin

In augustus kwam de Tour du Limousin voorbij. Ook als je het niet wist kon je het niet missen. Eerst kwam de luid toeterende reclamekaravaan voorbij. Daarna volgden de motoren van de gendarmerie, de auto's van de sponsors, de auto's van de ploegen en de media en wat dies meer zij. En ja, ook nog wielrenners natuurlijk, wel goed kijken want ............Zoeffffffff voorbij zijn ze al...........