maandag 17 mei 2010

Gezondheidszorg

Wij houden niet zo van dokters, maar soms heb je ze wel eens nodig. Zo belandden we afgelopen vrijdag in deze kliniek voor een bezoekje aan een specialist. De gezondheidszorg is hier in Frankrijk overigens uitstekend geregeld. Vaak is het zo dat als je de huisarts 's morgens belt, je diezelfde ochtend nog terecht kunt en de tandarts vindt het raar als je een half jaar van tevoren alvast de volgende controle afspraak wilt plannen. Twee weken van tevoren is mooi genoeg..... Van huisarts wisselen is geen enkel probleem. Je gaat met een formulier naar de nieuw uitverkoren huisarts, laat het door hem of haar ondertekenen en het is geregeld. Inmiddels zijn we aan de 3e huisarts toe. De eerste vertrok na een jaar en zijn opvolger beviel ons niet. Onze huidige huisarts bevalt ons echter prima.
De artsen zijn in het algemeen zeer vriendelijk en nemen nog de tijd voor hun patiënten. Een consult bij de huisarts duurt al gauw een klein halfuur!

Alleen de ziektekostenverzekering is een compleet oerwoud voor een buitenlander. Net als in Nederland heb je een basisverzekering en bestaan er aanvullende verzekeringen, maar daar houdt dan ook meteen de vergelijking op. Dekt de basisverzekering in Nederland 100% van je ziekenhuiskosten, huisarts en medicijnen (op het eigen risico na), hier is dat ca. 70% van de 'tarifs conventionnés'. En in dat laatste woord zit het addertje onder het gras. Het betekent namelijk dat de basisverzekering ca. 70% vergoedt van de, voor de betreffende medische behandeling, overeengekomen tarieven.
Daarnaast heb je dan nog de, overigens niet verplichte, aanvullende verzekering (de mutuelle) van 100, 150 tot wel 300% van de 'tarifs conventionnés'. Als naïeve buitenlander denk je misschien dat je in dat laatste geval geld toe krijgt bij een behandeling, maar dat is niet zo.
Doktoren zijn ingedeeld in groepen. Doktoren die behoren tot de 'conventionné secteur 1' vragen de laagste tarieven, conform aan de 'overeengekomen' tarieven. Bij zo'n dokter zit je dus qua kostenvergoeding met een 100% aanvullende verzekering goed. Onze huisarts valt in deze groep. Veel specialisten zijn echter 'conventionné secteur 2' of hoger. Dat betekent dat hun tarieven hoger liggen. Als je dan een aanvullende verzekering hebt die 100% dekt moet je dus een deel zelf betalen. Voorbeeld: Stel het overeengekomen tarief voor een consult is 25 euro, maar de dokter rekent 50 euro. De basisverzekering vergoedt 70% van 25 euro en een mutuelle van 100% vergoedt de restende 30%. De 'extra' kosten, in dit geval 25 euro, moet je dus zelf ophoesten. Je begrijpt dat bij complexere behandelingen de kosten aanzienlijk kunnen oplopen!
Verder is het zo dat je de huisarts, maar ook het consult van veel specialisten, altijd meteen moet betalen en je achteraf het geld van de verzekering terugkrijgt. Het tarief van de huisarts weten we inmiddels dus dat bedrag hebben we wel contant bij ons. Maar bij de tandarts bijvoorbeeld weet je niet van tevoren of er iets meer gedaan moet worden dan alleen de controle. Dus chèqueboekje mee!
Gelukkig krijgen we het geld van de basisverzekering altijd vrij snel, meestal binnen een week, teruggestort. Het gedeelte van de aanvullende verzekering volgt dan ongeveer een week later.
Ook de mutuelle stort het te vergoeden bedrag tegenwoordig direct op onze bankrekening. In het begin kregen we een chèque waarmee we dan naar de bank moesten. Aangezien het bankkantoor ruim 30 kilometer verderop zit waren de kosten die we moesten maken om de chèque te innen bijna hoger dan de waarde ervan.
Kortom het ziektekostenverzekeringsverhaal is zeer gecompliceerd, want ook hier heb je te maken met 'eigen risico e.d.' Het kan niet anders of dit complexe vergoedingensysteem houdt veel mensen aan het werk!

1 opmerking:

  1. Het klinkt allemaal heel ingewikkeld, vind het knap dat jij het zo helder ziet. Wel leuk om eens te lezen hoe dit in een ander land gaat.

    BeantwoordenVerwijderen