Ik stond me net uit te kleden om onder de douche te gaan toen Jan opeens riep: Er lopen koeien in de tuin.......! Gauw dus maar weer mijn huispak aangeschoten om buurman 'boer' te bellen.
Het is nl. niet de eerste keer dat dit gebeurt. De eerste keer wisten we niet van wie de koeien waren en eer ik bij Roger was, onze buurman die hier al heel lang woont en alles en iedereen kent was de betreffende koe al weer teruggekeerd bij de kudde aan de goede kant van het hek.
Toch maar even aan Roger gevraagd van wie die koeien waren en het telefoonnummer genoteerd. De tweede keer kon ik dus gelijk bellen dat er wat 'belles dames' in onze tuin liepen rond te stampen. De mevrouw die ik aan de lijn kreeg begreep er echter helemaal niets van. Tot ze vroeg waar ik woonde............ohhhh dan waren het de koeien van haar zoon - nou het werd geregeld. Inderdaad kwam niet veel later een autootje ons erf op gereden om de koeien naar hun wei te verdrijven. Ze verontschuldigde zich toen wel voor het feit dat ze me niet direct had begrepen. 'Ik ken niemand met zo'n accent, dus vandaar' zei ze in het half dialect dat veel ouderen hier nog spreken en waar je als buitenlander dus niet veel van begrijpt. Toen ik dat aan Roger vertelde moest hij hartelijk lachen,want ik heb weliswaar een accent, maar die familie schijnt door heel veel mensen niet begrepen te worden vanwege hùn accent...............
Enfin, op mijn bellen vanmorgen werd niet opgenomen. Toen ik naar buiten liep om Jan te vertellen dat we maar even langs moesten rijden bij ze (de boerderij ligt een stukje hier vandaan) zag ik moeder en zoon opeens aan komen rijden. Er bleek een stukje verderop namelijk ook een koe rustig langs de weg aan het grazen te zijn, dus waren ze al door anderen gebeld.............
Zoonlief ging eerst die ene koe ophalen om vervolgens samen met zijn moeder het hele stel het weiland in te jagen. Ja dat er nu iets moest gebeuren snapte hij ook wel, dus ging hij schrikdraad halen om een afzetting te maken. Zijn moeder bleef in de tussentijd hier om te voorkomen dat de koeien, net als kleine kinderen, meteen ons terrein weer op zouden rennen zodra ze hun hielen gelicht hadden. En wonder o wonder, ze blijkt toch gewoon frans te kunnen spreken.........
Jan was het niet met me eens, hij verstond er nog steeds erg weinig van. Hij vermoedt dan ook dat ik inmiddels gewoon wat aan het afwijkende taalgebruik gewend ben.........;-))
Helaas is nu wel ons knoflookbed beschadigt want daar heeft een van de dames wat pootafdrukken in achtergelaten. Klaarblijkelijk vond ze de kwaliteit van de grond niet goed genoeg - ze had een grote koeienvla achtergelaten....................................
Geen opmerkingen:
Een reactie posten